Όταν αυτή η κουβέντα βγαίνει, παρέα με χαμόγελα, από το στόμα ενός εθελοντή που δυο μέρες συμμετείχε στην εξόρμηση της “Τζίβας”, και μάλιστα πριν το βραδινό τσιμπούσι, σημαίνει πολλά.
Σημαίνει πάνω απ’ όλα ότι ο εθελοντής χαίρεται γι αυτό που κάνει! Το κάνει με την καρδιά του, αδιαφορεί για τη συμμετοχή άλλων και αισθάνεται την εσωτερική πληρότητα που η εθελοντική προσφορά …προσφέρει στον προσφέροντα.
Οι εθελοντές της “Τζίβας” δεν αρκέστηκαν να μαζέψουν μόνο τις ελιές και να φύγουν -όπως προέβλεπε η αρχική πρόσκληση- αλλά ξεκοτσίνιασαν όλο το κτήμα από τους πολλούς και μεγάλους κοτσίνους, καθάρισαν έναν αριθμό λιόδεντρων, έκαψαν τα κλαδιά και έδωσαν υποσχέσεις για δωρεάν όργωμα του κτήματος. Πόσο αποδοτικά θα μπορούσαν να είναι τα κτήματα αυτά αν η διαχείρισή τους βρίσκονταν στα χέρια της τοπικής κοινωνίας!
Το βράδυ τα γλιτώματα έγιναν στον Πλάτανο με προσφορά κοκοριών και γλυκών απ’ τους ίδιους τους συμμετέχοντες. Γιατί ό άδολος εθελοντισμός -χωρίς σκοπιμότητες- συντελεί και στη σύσφιξη των προσωπικών σχέσεων.
