Σάββατο του Λαζάρου μεθαύριο και οι μνήμες μας γυρίζουν πίσω τότε που ως μαθητές εκείνη τη μέρα κοινωνούσαμε, κλείναν τα σχολεία και γυρίζοντας στο σπίτι από την Εκκλησία η μάνα μας είχε έτοιμα τα “Λαζαρέλια”. Με στρογγυλευμένο ρομβοειδές σχήμα και πάνω μια σφραγίδα με τον βυζαντινό δικέφαλο αετό (πατρογονικό κειμήλιο) ήταν ότι έπρεπε για κολατσιό μετά τη νηστεία.
Σήμερα πρωτοτυπώντας η στήλη θα σας παρουσιάσει μια παραλλαγή της συνταγής για τα “Λαζαρέλια” αυτά.
Υλικά: 1 κούπα λάδι, 1 κούπα ζάχαρη, 1/2 κουταλάκι μαστίχα κοπανισμένη, 1 κουταλάκι κανέλα, 2 κουταλάκια γλυκάνισο, 1,5 ποτήρι χλιαρό νερό, 2 φιλτζανάκια του καφέ ζεστό ούζο, λίγο αλάτι, σταφίδες μαύρες ή μοσχοκάρφια, 60 γραμ. μαγιά και 8 ποτήρια αλεύρι (ζύμη μαλακή, όχι σφιχτή)
Παρασκευή: Διαλύουμε πρώτα τη μαγιά με χλιαρό νερό και ρίχνουμε αλεύρι μέχρι να γίνει χυλός. Το αφήνουμε να φουσκώσει σε ζεστό μέρος για 10 περίπου λεπτά, μέχρι να σχηματιστούν φουσκάλες. Στη συνέχεια ρίχνουμε όλα τα υλικά και το υπόλοιπο αλεύρι. Πλάθουμε τα Λαζαρέλια (νεότερες τεχνικές τα θέλουν σε σχήμα παιδιού με σταυρωμένα τα χέρια). Βάζουμε τα γαρύφαλλα για μάτια και μύτη. Τα αφήνουμε να φουσκώσουν μέχρι να διπλασιαστούν σε όγκο και τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 40 περίπου λεπτά.
Υ.Γ. Μέσα στους νεωτερισμούς της εποχής κάποια πράγματα κόβουν τη χαρά απ’ τα νέα παιδιά χωρίς ουσιαστικό λόγο και άλλη ωφέλεια. 50 τόσα χρόνια μετά και η χαρά της μέρας αυτής γεμίζει τη ψυχή μας. Τώρα στη σύγχρονη εποχή τα παιδιά κοινωνούν μεσοβδόμαδα και στη συνέχεια πηγαίνουν στο σχολείο για να συνεχίσουν το μάθημα. και την Παρασκευή (υποτίθεται) ότι κάνουν μάθημα μέχρι την τελευταία ώρα και μετά φεύγουν για το σπίτι όπως κάθε μέρα. Μηχανάκια !!! Μα Άγιοι Πατέρες, που συνεργείται σ’ αυτό, η Θεία Κοινωνία είναι Χαρά, είναι Ευλογία και με αυτή τη χαρά φεύγοντας τα παιδιά θα υποδεχτούν το Πάσχα. Αλλιώς μένουν μονάχα τα βεγγαλικά της Ανάστασης, άιντε και τα λουλούδια του Επιτάφιου.
Στα λαζαρέλια για ματιά και μύτη αντί σταφίδες μπορούμε να βάλουμε δάκρυ μαύρης σοκολάτας , θ’αρέσει πολύ στα παιδιά.