‘Εφυγε σήμερα από τη ζωή ο Στέλιος Μανώλας λίγο πριν συμπληρώσει ένα αιώνα ζωής! Μια ζωή που χρόνο με το χρόνο τη διάβαινε παρέα με το χαμόγελο και το καλαμπούρι. Πριν δυο μήνες μου διηγήθηκε κοινός γνωστός μας που τον είχε επισκεφτεί -όταν τον είχαν πια εγκαταλείψει οι σωματικές και πνευματικές του δυνάμεις- και τον ρώτησε (ο επισκέπτης στον Στέλιο) πως τον λένε και αυτός, με την ετοιμόλογη απάντηση να τον συνοδεύει μέχρι τέλος, του είπε: “αυτή τη στιγμή με διαφεύγει!!!” Εκτός των άλλων εκτελούσε και χρέη …νοσοκόμου και τον θυμάμαι (3-4 ετών) να έρχεται για να μου βάλει την πενικιλίνη!
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Παρασκευή στις 4.00 το απόγευμα.
Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του, τα παιδιά, τα εγγόνια, τις αδελφές του και σ’ όλους τους συγγενείς.
Με πολυ λυπη πληροφορηθηκαμε τον θανατο του αγαπητου μας γειτονα κ Στελιου. Καλο παραδεισο να εχει, και ο θεος να αναπαυσει την ωραια και καθαρη ψυχουλα του. Τα θερμα μας συλλυπητηρια στην οικογενεια του συζυγο, παιδια, εγγονια, και λοιπους συγγενεις.
Όσο και να είναι προετοιμασμένος κάποιος να δεχθεί τον θάνατο, τελικά πάντα σε πιάνει απροετοίμαστο. Θέλω να σε ευχαριστήσω αγαπημένε μου Στέλιο, για τα όσα πρόσφερες και έμαθες σε εμάς που σε ζήσαμε λίγο παραπάνω, αλλά και σε ολόκληρη την Βρισαγώτική κοινωνία . Σε ευχαριστούμε που ομόρφυνες τη ζωή μας με το χαμόγελό σου, τη ζεστασιά της ψυχής σου, με τις εύστροφες ατάκες σου , με τις ιστορίες σου,με την πραότητα σου, με την πάντα καλή σου διάθεση , αλλά προπάντων με την ακεραιότητα του χαρακτήρα σου και της αρχές σου . Αυτή είναι η προίκα που αφήνεις σε όλους εμάς που σε ζήσαμε .Θερμά συλλυπητήρια στην υπέροχη σύζυγο σου και στα δύο θαυμάσια παιδιά σου , καθώς και στον εγγονό σου που φέρει και το όνομά σου .Καλό σου ταξίδι φίλε και αγαπημένε μου Στέλιο….
Ο ΣΤελιος εκαβαλησε την ασπρη του φοραδα ,παει στον πανω μαχαλα να βρει την ομαδα,αυτοι που πρωτοι φυγανε και πηγανε σια πανω και αφησανε τον πλατανο μοναχο του σια κατω
Στο από 30 Σεπτεμβρίου σχόλιο μου για τον θάντατο του Στέλιου Μανώλα παρέλειψα να αναφέρω και να συλλυπηθώ τις εγγονές του Μυρσίνη και Συμέλα Μαυρίδη, που τόσο αγαπούσε και καμάρωνε γι’ αυτές ο παππούς τους, καθώς και τον Γιάννη Μαυρίδη και Χριστίνα Αθανασέλλη , γαμπρό και νύφη του εκλιπόντοος, που του στάθηκαν και τον φρόντισαν μέχρι το τέλος σαν πραγματικά παιδιά του. Ελπίζω να μου συγχωρεθεί αυτή η μεγάλη παράλειψη, που οφείλεται στη συναισθηματική μου φόρτιση στο άγγελμα της είδησης του θανάτου του .