Σήμερα το πρωί στις 6.00 ένας χωριανός μας (60 ετών και βάλε) με μια σακκούλα στο ένα χέρι και ένα αυτοσχέδιο “καμάκι” στο άλλο μάζευε μόνος του τα σκουπίδια από τις άκρες του δρόμου Βρίσας – Βατερών.
Αυτός δεν επηρεάστηκε ούτε από τις άστοχες ενέργειες αρμοδίων ούτε από τους εκβιασμούς άλλων προς την τοπική κοινωνία. Αυτός έκανε αυτό που ένοιωθε ως μέλος αυτής της μικρής τοπικής κοινωνίας. Μιας τοπικής κοινωνίας που εδώ και χρόνια λες και αναζητά υπαρκτές ή και ανύπαρκτες αιτίες για να διχάζεται!
Μιας τοπικής κοινωνίας που ενώ δημιουργεί, που ενώ πρωτοπορεί (ας μη ξεχνάμε ότι μουσική μπάντα, λαογραφικό μουσείο, εθελοντική κίνηση από δω ξεκίνησαν για να ευδοκιμήσουν και αλλού) καταφέρνει στο τέλος με μια κλωτσιά “να χύνει το γάλα”.
Ως τοπική κοινωνία ας “σφυρίζουμε” αδιάφορα απέναντι σε ενέργειες που μας γυρίζουν πίσω κι ας εμποδίζουμε έτσι τον καθένα μας με τα προσωπικά του λάθη και “πάθη” να επηρεάζει την προς τα μπρος πορεία μας.
Οι καταστηματάρχες των Βατερών κάθε καλοκαίρι φροντίζουν να μας ψυχαγωγούν με μουσικές βραδιές που τις κάνουν γνωστές με αφισοκόλληση σε κολώνες ,δέντρα κλπ.
Δεν είδα όμως κανέναν από τους καταστηματάρχες αυτούς να τις αποσύρουν μετά το πέρας της εκδήλωσης με αποτέλεσμα την αφισορύπανση αυτή να την ανεχόμαστε και πέραν του καλοκαιριού.
Λέτε να δούμε καμιά μέρα τον (60 ετών και βάλε) με μία σκάλα στο χέρι ?
Όσο για την ηχορύπανση άλλη φορά .