Από τα βρισαγώτικα ανέκδοτα του Πάνου Ιατρέλλη.
Στην γερμανική κατοχή γινόταν λαθραία εξαγωγή λαδιού από τα Βατερά. Διάφοροι μαυραγορίτες, όπως τους έλεγαν τότε, φόρτωναν καΐκια με βαρέλια ή δοχεία με λάδι και τα πηγαίνανε στην Μακεδονία όπου τα αντάλλαζαν με σιτηρά ή όσπρια. Οι Γερμανοί είχαν τότε «καταδιώξεις» (βάρκες με δυνατές μηχανές) στο Πλωμάρι, στη Σκάλα Πολιχνίτου και στο Σίγρι και τους κυνηγούσαν. Όταν τους έπιαναν το λιγότερο ήταν να κατασχέσουν το εμπόρευμα.
Τα καΐκια ερχόταν συνήθως νύχτα σε προκαθορισμένο σημείο της παραλίας των Βατερών, φόρτωναν γρήγορα και φεύγανε για να αποφύγουν τις καταδιώξεις.
Ο Π. Ιατρέλλης (στο μέσον της πίσω σειράς) με τα αδέλφια του Κώστα, Χαρίλαο και Πολυχρόνη.
Μια νύχτα ήλθε ένα καΐκι, φόρτωσε και έφυγε. Όταν όμως πήγαν στον Άγιο Φωκά θυμηθήκανε πως δεν είχαν πάρει τα χαρτιά του καϊκιού από το τελωνείο και γύρισαν πίσω, τα πήραν και ξαναφύγαν.
Όταν πήγαν κοντά στο Σίγρι διαπίστωσαν ότι η μηχανή του καϊκιού δεν δούλευε καλά, φοβήθηκαν και θελήσανε να γυρίσουν πίσω. Στο μεταξύ είχε ξημερώσει και τους έπιασε η καταδίωξη με τους Γερμανούς. Το γεγονός μαθεύτηκε στο χωριό. Όταν ήρθε στο χωριό ο έμπορας και συνοδός τον ρωτήσανε γιατί πηγαινοερχότανε αφού ήξεραν τον κίνδυνο. Και κείνος απάντησε απαθέστατα: γυρεύαμε την καταδίωξη να μας πιάσει!
