Η πιο άσχημη για να μην πούμε αποκρουστική γωνιά στο χώρο του νεκροταφείου του χωριού ήταν η βρύση με τον μεταλλικό νεροχύτη. Εκεί έπλυναν οι γυναίκες τα καντήλια (χύνοντας και λάδια), εκεί ξέπλυναν οι εργολάβοι κατασκευής των τάφων τα εργαλεία τους με αποτέλεσμα συχνά-πυκνά να φράζει η αποχέτευση με όλα τα αισθητικά και όχι μόνο επακόλουθα.
Η ασχήμια αυτή αποτελεί παρελθόν γιατί με πρωτοβουλία ιδιώτη (όπως μάθαμε) κατασκευάστηκε μια πετρόχτιστη όμορφη βρύση που ελπίζουμε να μην τύχει και υποδεχτεί ασβέστες και τσιμέντα! Βέβαια όλοι πρέπει να φροντίζουμε για τη σωστή χρήση της.
Συγχαρητήρια στον ιδιώτη που ανέλαβε το κόστος και πιστεύουμε ότι σύντομα θα δημοσιοποιηθεί και το όνομά του μιας και ο τάφος συγγενικού του προσώπου ήταν απ’ τους πρώτους που δέχονταν τις επιπτώσεις της προηγούμενης κατάστασης.
Εύγε στον άνθρωπο είτε μάθουμε το όνομά του είτε όχι!
ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΟΙΟΣ ΚΙΑΝ ΕΙΝΑΙ