Του Αγίου Θεοδώρου σήμερα και έτσι ανηφορήσαμε στο “Φτερό” όπου υπάρχει και το ομώνυμο εκκλησάκι. Το εκκλησάκι αυτό έχει ανακαινισθεί πολύ όμορφα από τις οικογένειες Προκοπίου, οι οποίες το αισθάνονται -και είναι- ως τμήμα της οικογενειακής του ιστορίας, δεδομένου ότι το έκτισε ο αδελφός του πατέρα ή παππού τους, ο οποίος είχε ξενητευθεί στην “Αβησσυνία”.
Ο ήλιος ήταν χωμένος στα σύννεφα και η νοτιά ήταν κρύα, έτσι ο κόσμος δεν ήταν πάρα πολύς (πολύ περισσότερος βέβαια απ’ το στιγμιότυπο της φωτογραφίας η οποία τραβήχτηκε προς …τιμή του εορτάζοντα Θοδωρή Σφούνη …και αντιπροέδρου του Συλλόγου της Αθήνας!!!). Με το τέλος της θείας λειτουργίας οι “Προκόπηδες” μας κέρασαν εκτός απ’ τον καφέ και πολλά …συνοδευτικά. Άλλος Θόδωρος που παραβρέθηκε ήταν ο ταξιτζής μας (Μαργαρίτης)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στους Θοδωρήδες και τις Θοδώρες αλλά και στην “εορτάζουσα” (πολυπληθή) οικογένεια των Προκόπηδων)
Η θέα απ’ το εκκλησάκι είναι εκπληκτική και όπως φαίνεται στη φωτογραφία δεσπόζει ακριβώς από κάτω ο αποκατεστημένος χώρος της παλιάς χωματερής.
Αύριο είναι η Κυριακή της Ορθοδοξίας κατά την οποία εορτάζεται η αναστήλωση των εικόνων. Στην εκκλησία μας εκτός απ’ την καθιερωμένη περιφορά των εικόνων γύρω από το Ναό ευλογούνται και τα “Κσα κόλ(υ)βα” (τα Χρυσά κόλλυβα) δηλαδή τα κόλλυβα με τα οποία η εκκλησία τιμά τους δωρητές και ευεργέτες του ιερού Ναού. Διαβάζονται τα ονόματα όλων των δωρητών και “στο αυτί χτυπάνε” το “Ρήγαινα” και “Αμερσούδα” τα οποία επαναλαμβάνονται πολλές φορές.
