Τώρα που τα αποκαΐδια και οι στάχτες κατέπεσαν, τώρα που για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια είδαμε να εξανεμίζεται ένα νοικοκυριό και να κινδυνεύει η ζωή συνανθρώπου στο χωριό μας, τώρα που διαπιστώσαμε πόσο μακριά αποδεικνύεται ότι βρίσκεται και το πιο κοντινό πυροσβεστικό όχημα μήπως είναι η ώρα να υπάρξει η οργάνωση που χρειάζεται;
Μήπως πρέπει η δραστήρια εθελοντική ομάδα του χωριού να οργανωθεί σε Σύλλογο, να αποκτήσει δηλαδή νομική προσωπικότητα και έτσι να μπορέσει με διάφορους τρόπους να διεκδικήσει και να αποκτήσει ένα πυροσβεστικό όχημα για την προστασία της περιουσίας και του περιβάλλοντος του τόπου μας;
Το τοπικό συμβούλιο το οποίο παίζει πρωταρχικό ρόλο στις εθελοντικές δραστηριότητες του χωριού πρέπει να αναλάβει και τις σχετικές πρωτοβουλίες. Δεν ξέρουμε ακριβώς γιατί ναυάγησε η εθελοντική ομάδα πυρασφάλειας στον Πολιχνίτο (και ίσως δεν έχει αξία να συζητάμε τα περασμένα) ξέρουμε όμως και θαυμάζουμε τη δραστήρια εθελοντική ομάδα του Αμπελικού με την πληθώρα των δράσεων και με το δικό της πυροσβεστικό όχημα. Μπορούμε να τους μοιάσουμε!
