Δυο ακόμα συμμετοχές στην πρόσκληση της Βιβλιοθήκης Βρίσας και του περιοδικού “Αντίλαλος” για την κατάθεση ποιητικών δημιουργιών. Υπενθυμίζουμε ότι στη σελίδα μας, στην οποία φιλοξενούμε και τη δραστηριότητα της Βιβλιοθήκης (μέχρι να αποκτήσει δική της ξεχωριστή σελίδα) αναρτώνται όλες οι συμμετοχές επώνυμε ή ανώνυμες και στο περιοδικό θα δημοσιευτούν μερικές (λόγω έλλειψης χώρου στις σελίδες του).
1. Μνήμες κι όνειρα
Τέσση Χατζόγλου
Μέσα στις Μνήμες τα κορμιά μας συναντιούνται
φιλιά μοιράζονται ,μαλώνουν, πολεμούν
Πόρτες ανοίγουν χθεσινές αμπαρωμένες
και μες στα όνειρα χορεύουν και γελούν.
Κι αυτα θα γίνουνε πηγάδια από λαχτάρες
κ η Επιθυμία διψασμένη και τυφλή
μέσα να πέσεις σ οδηγεί, σε κατευθύνει.
Το ανεκπλήρωτο εκεί θ αναστηθεί..
Μέσα στα όνειρα οι Μνήμες συναντιούνται
φτιάχνουν σενάρια και ρόλους στο λεπτό
άλλοτε έρχονται στα όμορφα ντυμένες
κι άλλοτε πάλι μ’ ένα κόμπο στο λαιμό
Γινήκαν τ’ Όνειρα παγίδα από λαχτάρες
οι Μνήμες γύρω τους χορεύουν ρυθμικά
πάλκο έχουν κάνει το υγρό σου μαξιλάρι
Συνομωσία.. στο μυαλό τρικλοποδιά.
Όσο κι αν λες τα περασμένα ξεχασμένα
Είναι δρομάκια που δεν σβήνονται ποτέ
πάθη ή πόθοι, μισοτέλειωτα στιχάκια..
Μέσα σου οι Μνήμες θα χορεύουν θες δε θες.
2. Μια χούφτα αθρώπ’
Ειρήνη Πετρέλλη Παράκοιλα
Μια χούφτα αθρώπ’ είμασταν τσι πάλι του σαράντα
τ’ απουφασίσαν οι Γιρμανοί να πάρουν τσι τ’ν Ιλάδα.
Μπήκαν μέσα μι τ’ άρματα τσι μεις μι σ’ αραμπάδεις
μα ‘ς πήρει τσι τους σήκουσι αυτούς τους κιρατάδεις.
Αυτοί μια λαουθάλασσα τσι μεις μια χούφτα αθρώπ’
μα γι Χριστός δε τ’ς άφησει τσι τ’ς έστλει πίσου στ’ν Ιβρώπ.
Στ’ν Ιλλάδα δε χουρεί κανείς μουνάχα τα πιδιά της
έχουν αξία κι τιμή του λέει η καρδιά τους.
Βρήκαν του πάτμα στα λιφτά τσι θέλουν να μας πάρουν,
μα η γη είνι μόνου Ελληνική, αυτό να καταλάβουν.
Να φέρουν πίσου τα λιφτά, να σ’δώσουμι τα θ’κά τους,
να δούμι θα κάνουν παλκαριές ή θα κουπούν τα φτιρά τους.
Μη κάνειτει λοιπόν τ’ς έξυπν’ τσι φέρτει τα λιφτά μας
τσι μι τ’ς εκβιασμοί που κάνιτει δε βγαίνιτει μπρουστά μας.
Ούλ’ οι φιλόσουφ ήταν Έλληνις, αυτό μη του ξιχνάτει
ότ’ κάνιτει τσ’ ότ’ έχειτει σι μας τσ’ αυτά χρουστάτει.
