Λέσβος
Μυρσίνη Βογιατζή Χαχαδάκη
Όσοι περνούν απ’ τα νησιά, εγώ αυτούς ζηλεύω
κι ακόμα περισσότερο απ’ το νησί, τη Λέσβο.
Λέσβο μου είσαι όμορφη, καμάρι του Αιγαίου
σε βλέπουν και σε λαχταρούν πολλοί και αγριεύουν
Είσαι ωραίο σαν νησί, σχήμα ωραίου βράχου.
Μας λένε πως το σπίτι του εδώ το είχε ο Βάκχου.
Έχεις πανύψηλα βουνά και τόση πρασινάδα
Αλλά ευρέθηκες εδώ, στην άκρη στην Ελλάδα.
Είσαι πατρίδα ποιητών και λαϊκών ζωγράφων,
Της μουσικής οι δάσκαλοι τον έρωτα διδάσκουν.
Νησί μου είσαι όμορφο, μεγάλη σου η χάρη
Γι αυτό κι εγώ σαν τέκνο σου το ‘χω κρυφό καμάρι.
Λέσβο μου θέλω από σε μία και μόνο χάρη,
στάσου αν θες στο ύψος σου σαν τίγρης, σαν λιοντάρι.
Μη σε τρομάζουν οι απειλές, των ξένων το φιρμάνι
και παραδώσεις το κορμί, το γαλανό φουστάνι.
Μη φοβηθείς και λυγιστείς, το χέρι όταν απλώσουν,
να αμυνθείς όσο μπορείς να μη σε παραδώσουν.
