Αύριο τα Χριστούγεννα. Από συνήθεια, από πίστη ή από βιολογική ανάγκη όλοι περιμένουμε τα Χριστούγεννα.
Οι μικροί συνηθίζουν στο δικό τους τρόπο να τα γιορτάζουν ενώ οι μεγαλύτεροι θυμούνται τα παλιά χρόνια και με όσες στεναχώριες κι αν πέρασαν τα αναζητούν.
Τι θυμήθηκα τώρα! Πάνε πάνω από 50 χρόνια όταν μια βραδιά σαν τη σημερινή, όταν γύρισε ο πατέρας από το καφενείο έκανε στο σπίτι τον …τσαγκάρη! Προηγούμενα βάφοντας η μητέρα τα παπούτσια μας για τα βάλουμε την επομένη το πρωί που θα πηγαίναμε στην Εκκλησία διαπίστωσε ότι το μοναδικό ζευγάρι που είχα ήταν “ξεμπαρδαλωμένο” και δεν ήταν για να το δεί άνθρωπος! Με κατσάδιασε γιατί δεν το είχα πει νωρίτερα αλλά χωρίς υπερβολές λες και καταλάβαινε τη δική μου συστολή να αναφέρω ότι πάλι είχα χαλάσει τα χιλιομπαλωμένα παπούτσια μου.
Έτσι όταν γύρισε ο πατέρας και τα είδε άρχισε να αναζητά καρφάκια και σπάγγο και την “τσακοράφα” για να τα σουλουπώσει! Και όμως την επομένη το πρωί ήμασταν όλη η οικογένεια στην εκκλησία και εγώ ντυμένος …παπαδάκι.
Και κάτι ακόμα σήμερα που μας πήραν οι αναμνήσεις. Πριν σαράντα ακριβώς χρόνια, τέτοια νύχτα, μας άφησε για πάντα ο πατέρας!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ
