ΕΜΠΡΟΣ 12/6/13
Νικέλλη Στρατή
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στη χώρα μας για να πάρει μπροστά η μηχανή, να ‘ρθει η ανάπτυξη και να βγούμε «απ’ το τούνελ»(τι θυμηθήκαμε τώρα!!!)
Για μας τους απλούς πολίτες η έννοια «διαρθρωτικές αλλαγές» έχει ταυτιστεί με τις απολύσεις στο Δημόσιο και τον περιορισμό των δαπανών!!!
Μήπως διαρθρωτικές αλλαγές σε άλλους τομείς της ελληνικής πραγματικότητας θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα; Ας καταγράψουμε μερικές απλοϊκές προτάσεις .
1. Αυτές τις μέρες όσοι έχουν αγροτική περιουσία και παραγωγή πρέπει να υποβάλλουν τις αιτήσεις για την ενιαία ενίσχυση ή πιο απλά για το πριμ. Η υποβολή γίνεται υποχρεωτικά στα εξουσιοδοτημένα απ’ την Ένωση Συνεταιρισμών άτομα με την καταβολή του χαρατσιού των 35 € αν και η συμφωνία ανάθεσης απ’ το Υπουργείο στην ΠΑΣΕΓΕΣ προβλέπει ότι τη δαπάνη αυτή καταβάλλει το κράτος. Εδώ και δεκαετίες η υποβολή της αίτησης αυτής γίνεται αφορμή πλουτισμού απ’ τους επιτήδειους με την είσπραξη χρημάτων είτε παντελώς παράνομα είτε νομιμοφανώς παράνομα. Και διερωτόμαστε : καλά την πολύπλοκη φορολογική δήλωση και το Ε9 πρέπει υποχρεωτικά να τα υποβάλλουμε ηλεκτρονικά, μήπως θα έπρεπε με τον ίδιο τρόπο να υποβάλλουμε και την αίτηση για το πριμ;
2. Ο ολοκαίνουριος δρόμος από Λάρσο προς Μυτιλήνη έπαθε καθίζηση και εδώ και μέρες έχει διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων σε ένα τμήμα του για να αποκατασταθεί το οδόστρωμα.(Και φυσικά δεν είναι μοναδική περίπτωση στα ελληνικά χρονικά) Οι ακριβοπληρωμένες μελέτες τότε γιατί γίνονται; Ή αν οι μελέτες είναι σωστές αλλά το έργο δεν υλοποιήθηκε σωστά υπάρχουν εργολάβοι, επιβλέποντες μηχανικοί, επιτροπές παραλαβής; Ευθύνη υπάρχει; Τα έξοδα για την αποκατάσταση ποιός τα πληρώνει;
3. Με το χρήμα απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση έγιναν στο νησί μας διάφορα έργα, όπως φράγματα και λιμνοδεξαμενές. Το φράγμα του Σεδούντα διαβάζω σε ανακοίνωση πολιτικού κόμματος εγκαινιάστηκε το 1999. Λειτούργησε; Εκτός απ’ τους εργολάβους, μελετητές κ.λ.π. ωφελήθηκε η εθνική οικονομία; Το αυτονόητο, να γίνει ένα έργο και να δουλέψει αποδίδοντας στο κοινωνικό σύνολο στον τόπο μας αποτελεί ουτοπία!
4. Ο βιολογικός καθαρισμός των λυμάτων Πολιχνίτου-Βρίσας-Βατερών μελετήθηκε, προεγκρίθηκε και τώρα πετσοκόφτηκε (έμεινε μόνο Πολιχνίτου) γιατί οι οικισμοί της Βρίσας και των Βατερών έχουν λιγότερους από δυο χιλιάδες κατοίκους. Όταν έγιναν οι μελέτες και οι προεντάξεις είχαν περισσότερους κατοίκους ή οι υπεύθυνοι δεν ήξεραν τους νόμους; Κάποιοι εισέπραξαν αρκετά για μια φούσκα που ξεφούσκωσε. Ευθύνες υπάρχουν;
5. Το Κέντρο Έρευνας, Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Βρίσας δημοπρατήθηκε δυο φορές, ανακηρύχτηκε ο μειοδότης αλλά δεν έγινε. Αν οι μελέτες ήταν ατελείς γιατί προχώρησαν; Αν το έργο δεν ήταν οικονομικά βιώσιμο γιατί προχώρησε; Ευθύνες υπάρχουν; Γιατί δεν αποδίδονται; Μα απλά γιατί τότε θα βγουν στα φανερά και οι πολιτικές ευθύνες. Ενώ τώρα παίζεται κλεφτοπόλεμος για το ποιος βοήθησε πιο πολύ και ποιος φταίει πιο λίγο.
6. Τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον στην περιοχή μας, η τοπική αυτοδιοίκηση μετατράπηκε σε εταιρεία realestateκαι αξιοποιούσε τα κονδύλια του ΕΣΠΑ αγοράζοντας ακίνητα που ήταν αδύνατο να πουληθούν απ’ τους ιδιοκτήτες τους με άλλο τρόπο. Οι υπηρεσίες που ενέκριναν τις αγορές αυτές με χρήματα όχι των τοπικών κοινωνιών –δικά μας είναι ότι θέλουμε αγοράζουμε!- αλλά των Ελλήνων και των Ευρωπαίων πολιτών εξέτασαν τη σκοπιμότητα των αγορών και προπαντός τη δυνατότητα χρηματοδότησης της όποιας αξιοποίησής τους;
Σε κάθε περίπτωση δεν αναφερόμαστε ούτε κατ’ ελάχιστο σε κρούσματα συναλλαγών και διαφθοράς στα παραπάνω. Αναφερόμαστε σε σπατάλη χρημάτων σε έργα που έγιναν και αποδείχτηκαν ελαττωματικά , σε έργα που έγιναν και δε λειτούργησαν, σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν και στη συνέχεια ανακαλύφτηκε ότι κάποιες νομικές διατάξεις δεν επέτρεπαν την υλοποίηση των έργων, σε αγορές χωρίς προγραμματισμό που έγιναν.
Αν λοιπόν μιλάμε για διαρθρωτικές αλλαγές στην ελληνική πολιτεία ας αρχίσουμε απ’ αυτά. Ας αρχίσουν οι πολιτικοί μας απ’ το συνάφι τους πρώτα και τις μεθόδους με τις οποίες ενεργούν, ας συνεχίσουν με τους μελετητές, τις εγκριτικές επιτροπές, τα δημόσια έργα γενικότερα και αν η εξοικονόμηση πόρων που θα προκύψει και η ανάπτυξη που θα συντελεστεί (απ’ τα έργα που θα γίνουν και θα λειτουργήσουν) δεν φτάνουν για να ορθοποδήσουμε ας αυξήσουν και το …ωράριο των εκπαιδευτικών, όχι δυο, αλλά δέκα δυο ώρες τη βδομάδα!
