Η πρώτη δεξαμενή για την ύδρευση του χωριού στο “Παγώνι”
Η ύδρευση του χωριού πέρασε από πολλά στάδια. Ξεκίνησε με τα πηγάδια. Πολλά τα πηγάδια στο χωριό εξυπηρετούσαν τον κόσμο. Το νερό το ανέσυραν με δοχεία και κουβάδες και τελευταία εξέλιξη (μεταπολεμικά) ήταν οι αντλίες τύπου “καρουέλ” με ιμάντες για να μη βυθίζονται στο νερό σκεύη αμφίβολης καθαριότητας με δυσμενείς συνέπειες στην υγεία των κατοίκων.
Παράλληλα όμως το χωριό διέθετε και ένα υποτυπώδες δίκτυο ύδρευσης. Το εξωτερικό δίκτυο συγκέντρωνε το νερό από πηγές στα “Αλωνέλια” σε μια δεξαμενή που βρισκόταν έξω απ’ τον οικισμό στο “Παγώνι”. Πότε χτίστηκε η δεξαμενή δεν γνωρίζουμε αλλά ο δάσκαλος Κ. Τσέλεκας αναφέρει στο βιβλίο του ότι στα μαθητικά του χρόνια (1914-20) το πρόβλημα του νερού στο σχολείο ήταν πολύ έντονο διότι η ελάχιστη υψομετρική διαφορά που είχε με τη δεξαμενή δεν άφηνε το νερό να φτάσει ικανοποιητικά στο σχολείο και τις ανάγκες εξυπηρετούσε ένα μικρό κούπι που γέμιζαν οι μεγάλοι μαθητές κουβαλώντας νερό από τις βρύσες και τα πηγάδια του χωριού. Επομένως τότε η δεξαμενή αυτή υπήρχε.
Επίσης η πρώτη μελέτη για το επόμενο δίκτυο ύδρευσης (από τη Λαγκάδα) που υλοποιήθηκε το 1949-50 είχε συνταχθεί το 1932. Άρα το προηγούμενο δίκτυο είναι λογικό να είχε γίνει αρκετά χρόνια πριν.
Το εσωτερικό δίκτυο ήταν περιορισμένο και υπήρχαν μόνο μερικές κοινοτικές βρύσες σε κεντρικά σημεία του χωριού
