Από το αφιέρωμα του “Αντίλαλου” στον βρισαγώτη “αφορισμένο δάσκαλο της Λέσβου Ιωάννη Κόντο”
Ο Ιωάννης Κόντος γεννήθηκε στο χωριό μας και σπούδασε φιλολογία. Παντρεύτηκε και έζησε στην Καλλονή όπου απέκτησε και τους δυο γιους του, τον Κώστα, φιλόλογο και λογοτέχνη και τον Τάκη, δικηγόρο και λογοτέχνη επίσης.
Ο Ιωάννης έγινε γνωστός στη Λέσβο για τους αγώνες του κατά τα περίφημα “Λειμωνιακά” δηλαδή τα γεγονότα, στα οποία πρωτοστάτησε, και κατά τα οποία απαιτήθηκε από τη Μητρόπολη Μηθύμνης και το Πατριαρχείο το αναλογούν μερίδιο των εσόδων της περιουσίας της Ι.Μ. Λειμώνος να διατίθεται για την Εκπαίδευση. Οι αγώνες του αυτοί είχαν ως αποτέλεσμα να αφοριστεί από τον Πατριάρχη.
Ο ίδιος υπήρξε φλογερός υποστηρικτής του λαού της Βρίσας στη διένεξη με τους δημογέροντες και τα σοβαρά επεισόδια που δημιουργήθηκαν το διάστημα 1881-1885 στο χωριό μας και τα οποία είναι γνωστά ως ” Η εξέγερσις των φαυλοβίων” Τότε ο Ι. Κόντος με συνεχείς ανταποκρίσεις του στην εφημερίδα της Σμύρνης “Νέα Σμύρνη” υποστήριζε και διακήρυττε τα δίκαια του καταπιεσμένου κόσμου.
Για τον Ιωάννη Κόντο τα νέα στοιχεία που βρήκαμε είναι ότι κατά το 1881 οπότε έγινε καταστροφικός σεισμός στη Χίο πρόσφερε 38,5 μετζίτια για τους σεισμόπληκτους. Για να αξιολογηθεί η πληροφορία αυτή θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι το μοναδικό πρόσωπο που αναφέρεται ονομαστικά στην εφημερίδα της εποχής “Νεολόγος” της Κωνσταντινούπολης ότι βοήθησε τους σεισμόπληκτους και το μέγεθος της προσφοράς του φαίνεται απ’ το ότι οι κάτοικοι του Πλωμαρίου πρόσφεραν (όλοι μαζί) 128 μετζίτια και της Μυτιλήνης 250.
Επίσης ο Ι. Κόντος διακεκριμένος φιλόλογος στο Γυμνάσιο της Μυτιλήνης με διευθυντή τον Βερναρδάκη εκφώνησε τον επικήδειο στην κηδεία της μεγάλης ευεργέτιδος του Νοσοκομείου Μυτιλήνης Βικτωρίας Σιμωνίδη (1881) παρουσία του πατριάρχη Αλεξανδρείας και των υποπροξένων των μεγάλων δυνάμεων στο νησί.
