Στη Λαγκάδα, δίπλα σχεδόν στην όχθη του ποταμού υπάρχει ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην αγία Αναστασία (τη φαρμακολύτρια). Το εκκλησάκι αυτό αν και ανήκει στην ενορία του Αγίου Γεωργίου του Πολιχνίτου δεχόταν τα παλιότερα χρόνια πολλούς προσκυνητές και από το χωριό μας. Τότε δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και αγροτικοί δρόμοι και έτσι η πρόσβαση γινόταν από ημιονικούς δρόμους (που τότε σε αντίθεση με σήμερα ήταν βατοί). Το εκκλησάκι αυτό ήταν εγκαταλειμμένο και τώρα τελευταία με πρωτοβουλία κάποιων πιστών συγκεντρώθηκαν χρήματα και επισκευάστηκε.
Εκεί υπάρχουν χαλάσματα από αγροικίες και υπολείμματα οπορωφόρων δέντρων (όπως κυδωνιές) και εκτάσεις που φαίνονται ότι ήταν μπαχτσέδες τα παλιότερα χρόνια με δεδομένο ότι το ποτάμι εκεί δεν στειρεύει ούτε το καλοκαίρι. Απέναντι από το εκκλησάκι στην άλλη όχθη του ποταμού βρίσκεται ένα προσκυνητάρι ή μάλλον δυο, το ένα χτιστό με πέτρες και το άλλο σιδερένιο που έγινε για αντικατάσταση του πρώτου. Σύμφωνα με την παράδοση εκεί είναι θαμμένο το “παιδί της Αγίας Αναστασίας”. Η παράδοση θέλει κάποια γυναίκα, που έμενε εκεί και 
περιποιούνταν το εκκλησάκι (κάτι σαν καλόγρια) και είχε και ένα μικρό παιδί για κάποιο λόγο να την κυνηγούν οι Τούρκοι. Κρύφτηκε με το παιδάκι μέσα στην πυκνή βλάστηση της όχθης του ποταμού αλλά κάποια στιγμή το παιδάκι έκλαψε με αποτέλεσμα να τους βρουν οι τούρκοι και να τους σκοτώσουν. Από τότε σύμφωνα με την παράδοση ακούγεται το κλάμα του παιδιού. Υπήρχαν χωριανοί μας που ισχυρίζονταν ότι είχαν ακούσει το κλάμα του παιδιού.
