31 Μάη/ 1 Ιούνη 1944
Φθάσαμε χωρίς απευκταίο, με 2-3 στάσεις στο συμφωνημένο σημείο συνάντησής μας με τον σύνδεσμο λίγο πιο πριν από τον Αι Δημήτρη, όταν ο ήλιος άγγιζε τον ορίζοντα.
Μετά το σύνθημα και το παρασύνθημα εμφανίστηκε μπροστά μας ο Γραμματέας Επαρχιακού ΕΠΟΝ Αγιάσου που θα γινόταν οδηγός μας από κει και πέρα. Κατεβήκαμε τη ρεματιά για να φτάσουμε δίπλα στο υποστατικό όπου θα διανυκτερεύαμε… Φρέσκους και ορεξάτους μας βρήκε η αυγή! Όταν έχεις μπροστά σου στόχο που εμπνέει, όλα τ’ άλλα σβήνουν εντελώς!.
Σκαλώσαμε λίγο μετά στην κοντινή μας πια «Καρκαβούρα» μέσα από ένα δύσκολο μονοπάτι. Κάτω από την κορυφή του Ολύμπου, σ’ ένα αμφιθεατρικό αντίκλινο κλεισμένο απ’ όλες τις πλευρές, 150 περίπου εκπρόσωποι των αντιστασιακών οργανώσεων νοτιοανατολικής Λέσβου.
Θέματα: Τα οργανωτικά μας σε επίπεδο Νομαρχιακής. Ενημέρωση για την αλλαγή ηγεσίας που είχε συντελεστεί πρόσφατα. Έγκριση αλλαγής πορείας των οργανώσεων μας απ’ την παρανομία θα περνούσαν στην ημιπαρανομία, δηλ. θα έκαναν αισθητή την παρουσία μας σε επιλεγμένους τομείς της ζωής του λαού μας, τα προβλήματα προετοιμασίας για το πέρασμα στην ένοπλη φάση, οι δυσκολίες για την προμήθεια όπλων μέσω Τουρκίας, η προθυμία εύπορων πατριωτών που δεν ανήκαν στην οργάνωση να προσφέρουν ικανά ποσά για την αγορά οπλισμού κλπ.
Δυο φορές δόθηκε σήμα επιφυλακής α΄ βαθμού.
Μάθαμε αργότερα τις αιτίες. Οι σκοπιές μας που ήλεγχαν τις ενδεχόμενες κινήσεις του εχθρού, από την έξοδο κιόλας της Μυτιλήνης και πέρα, παρατήρησαν κινήσεις φαλάγγων από φορτηγά των Γερμανών και έδωσαν με προσυμφωνημένα τηλεσήματα, τη σχετική πληροφόρηση στη δύναμη του ΕΛΑΣ που είχε αναλάβει τη φύλαξή μας. Όμως και τις δυο φορές το σχετικό σήμα επιφυλακής ακυρώθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι άλλη κατεύθυνση είχαν τα φορτηγά των Γερμανών (Γέρα, Καλλονή).
Διαταγή να πέσουμε πρηνηδόν δόθηκε τέλος, όταν οι περιμετρικές σκοπιές αντιλήφθηκαν πλησίασμα εχθρικού αεροπλάνου, που σε λίγο πέρασε πολύ χαμηλά πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Πρώτη φορά είδα αεροπλάνο να πετά τόσο χαμηλά, είπε ο διπλανός σύντροφος μόλις ανασηκωθήκαμε… «μάλλον εμείς, η Αντίσταση, ανεβήκαμε ψηλά» του απάντησα.
Η επιστροφή μας έγινε το ίδιο απόγευμα και βράδυ, πιο άνετα και γρήγορα καθώς είχαμε και την ικανοποίηση για τα όσα καινούργια ( άκρως απόρρητα, μέχρι τώρα: αριθμό και είδος όπλου που διαθέταμε, το όνομα του πολιτικού ηγέτη μας αλλά και το διοικητή του τάγματος του ΕΛΑΣ και ακόμα την προώθηση εύπορων συμπατριωτών μας να συνεισφέρουν για την αγορά όπλων- πυρομαχικών που μας έλειπαν) μάθαμε
Ένα διήμερο, γεμάτο αξέχαστες αναμνήσεις κι εμπειρίες, που θα ‘μουν σίγουρα φτωχότερος, αν δεν το είχα ζήσει.
