Σε δυο βδομάδες περίπου ξεκινά στα Βατερά το φεστιβάλ με κύριο αντικείμενό του το γκράφιτι.
Να ελπίσουμε ότι ανάμεσα στα άλλα οι διοργανωτές θα εντάξουν στις συζητήσεις και θέματα δεοντολογίας. Δηλαδή σε ποιους χώρους δημιουργούμε γκράφιτι και με ποιες διαδικασίες;
Είναι επιτρεπτό το γκράφιτι σε οποιοδήποτε σημείο ενός παραδοσιακού οικισμού;
Είναι επιτρεπτό το γκράφιτι σε ιδιωτικές ιδιοκτησίες χωρίς άδεια του ιδιοκτήτη;
Είναι επιτρεπτό το γκράφιτι σε δημόσια κτίρια αν δεν ζητηθεί ή άδεια απ’ το φορέα που το διαχειρίζεται;
Είναι επιτρεπτό το γκράφιτι σε κτίσματα-μνημεία (πηγάδια, βρύσες κ.λ.π.)
Λέγοντας γκράφιτι παραπάνω περιλαμβάνουμε κάθε “δημιουργία με σπρέυ).
Πολλά ερωτήματα μπορούν να τεθούν και αξίζει κάποιος προβληματισμός.
Η διπλανή φωτογραφία μας έδωσε το ερέθισμα για τα παραπάνω. Η επέμβαση με σπρέυ στο παραδοσιακό πέτρινο γεφύρι στην είσοδο του χωριού μας (όσο και να έχει κακοποιηθεί με το πρόσθετο τσιμέντο) είναι καλλιτεχνικό δημιούργημα;
Νομίζω ότι το γκράφιτι στη χώρα μας το δυσφημίζει η νοοτροπία του “Ελληναρά”: Ρίχνω το σπρέυ όπου νά ναι και δεν δίνω σημασία σε κανέναν!!!
