Μπορεί η παροιμία να λέει ότι “στον καταραμένο τόπο, Μάιο μήνα βρέχει” αλλά νομίζω ότι όλοι υποδέχτηκαν με ικανοποίηση τη χτεσινή απογευματνή βροχούλα. Το χώμα είχε ξεραθεί επιφανειακά και με τις υψηλές θερμοκρασίες κινδύνευενα καταστραφεί ή όποια ανθοφορία των ελαιώνων.
Πέντε χιλιοστά έρριξε και δρόσισε λίγο.
