Ο Θοδωρής (Μειμάρης) ενημερώνει έγκυρα
Μια ξένη κοπελιά στον Πλάτανο, κάθεται μόνη σ’ ένα τραπέζι και ανοίγει ένα φάκελο με χαρτιά. Καλεί κοντά της όποιον χωριανό μας θελήσει και του θέτει ερωτήσεις (γύρω από τη διατροφή του κυρίως) κρατώντας σημειώσεις…
Πέφτει πάνω στον Θοδωρή.¨.. δε χρειάζεται να ρωτήσει κι άλλον.. θα τη φωτίσει καλά ο Θόδωρος..’’ είπαν όλοι στον καφενέ.
-Τι τρώτε συνήθως στο σπίτι?
-Κ’τσια τσι φασούλες- φασούλες τσι κ΄τσια
-Άλλο?
-Κανέ κρουμμίδ..σκόρδου..καμιά ιλιά
-Ε! δε μπορεί και κάτι άλλο θα τρώτε έξω από τα όσπρια.
-Ναι, άμα τραβά ο γρίπος στα Βατερά τρώμι τσι καμιά ατζκανοσμαρίδα! Α! ξέχασα τσι κανένα χαψί απ’ τ’ Σκάλα άμα πιάσουν τα κρυώματα…
-Μπαρμπούνια, λιθρίνια, κεφαλόπουλα . .δεν τρώτε ποτέ;
-Ακστά τάχουμι..
– Και από κρέας, πως τα πάτε?
– Από κρέας δεν έχουμι κανένα παράπουνο. Κάθι Λαμπρή-κάθι Κστούγεννα… Κάθι Κστούγεννα-κάθι Λαμπρή… ποτέ δε μας λειπ..
Σημ. Το πιο σπινθηροβόλο πνεύμα του χωριού μας κατά την εκτίμηση μου. Το χιούμορ, το είχε στο αίμα του- ήταν ο Στρατής Αναστασέλλης- του χωριού, που αν τον ανακάλυπτε ο Παπανικόλας (Τρίβολος) δεν ξέρω που θα έφτανε…
