Πατώντας δυο φορές κλικ πάνω στη διπλανή φωτογραφία μεγαλώστε την και διαβάστε το κείμενο.
Το πρώτο κομμάτι του νομίζω ότι μας οδηγεί στο να πούμε “πάντα τα ίδια” σε σχέση με την αντιμετώπιση της “εξουσίας” προς το χωριό μας αλλά και γενικότερα τη λεσβιακή ύπαιθρο.
Για το δεύτερο κομμάτι του για τους συνεταιρισμούς νομίζω ότι ταιριάζει το “και διηγώντας τα να κλαις”
Το κείμενο αυτό είναι ανταπόκριση του Δάσκαλου Κώστα Τσέλεκα στην εφημερίδα της Μυτιλήνης “Ταχυδρόμος” το 1928
“”μας οδηγεί στο να πούμε «πάντα τα ίδια» σε σχέση με την αντιμετώπιση της «εξουσίας» προς το χωριό μας αλλά και γενικότερα τη λεσβιακή ύπαιθρο.”””
αναφέρει ο διαχειριστής.
Άραγε να είναι τα πράγματα έτσι ακριβώς ή για την κακοδαιμονία μας φταίμε πρώτα εμείς με αιτίες που έχουν να κάνουν με τις πολιτικές επιλογές μας,την κοινωνική μας στάση,και το ποιό βασικό ότι μάθαμε να εκχωρούμε και να μην συμμετέχουμε.
Βοήθεια μας……………………………………..