Οι πρώτοι χαιρετισμοί σήμερα και στην εκκλησία ήταν αρκετός κόσμος. Το “Άσπιλε” και το “Δος ημίν Δέσποτα” διάβασαν πολύ όμορφα οι μαθητές Μπατζάκης Παναγιώτης και Ζαφειρίου Μάριος.
Το άσχημο ήταν στο τέλος. Όπως θα γνωρίζουν οι παλιότεροι το τελευταίο και πολύ όμορφο τροπάριο “Την ωραιότητα της Παρθενίας Σου” την ψάλλουν στην εκκλησία μας από κοινού και οι δυό χοροί (αριστερό και δεξί ψαλτήρι) , οι οποίοι συγκενρώνονται στο χώρο ανάμεσα στα δυο ψαλτήρια . Θυμάμαι πριν χρόνια ο χώρος αυτός γέμιζε από τους ψάλτες και τους βοηθούς τους. Σήμερα εκεί βρέθηκαν μόνο οι δυο ψάλτες και ο Ηρακλής Καφαλούκος!!! Είναι τεράστιο το κενό που άφησαν οι δυο αποχωρήσεις: του Απόστολου Στεργίου που πολύ πρόσφατα χάσαμε και ο οποίος είχε αναλάβει τα τελευταία χρόνια το ρόλο του αναγνώστη στο ψαλτήρι και του Γιώργου Παπάζογλου ο οποίος είναι ακμαιότατος μεν (παρά τα 90 και βάλε χρόνια του) αλλά πριν λίγες βδομάδες ήρθε ο Τάκης, ο μικρός του γιος, και τον …απήγαγε στην Αθήνα.
Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στα ψαλτήρια το επεσήμανε στο τέλος και ο ιερέας ο οποίος απηύθυνε πρόσκληση να στελεχωθούν τα ψαλτήρια και από άλλα άτομα ώστε να μπορούν να πάρουν μια ανάσα οι ψάλτες. Ίσως να χρειάζεται κάτι περισσότερο από μια απλή πρόσκληση.