Δέκα Οκτωβρίου και στην παραλία των Βατερών ξεμοντάρισαν και έβγαλαν τα αποδυτήρια και τα ντουζ! Δηλαδή με το ζόρι “σταματήστε τα μπάνια!”
Από Δευτέρα προβλέπεται βοριαδάκι, που πάει να πει πολύ καλή για κολύμβηση θάλασσα στα Βατερά. Όχι λέει ο Δήμος, αυτά που ξέρατε ξεχάστε τα! Τέρμα τα μπάνια!
Θα μπορούσαν σε ολόκληρη την παραλία να άφηναν ένα -δυο αποδυτήρια, σε όποια σημεία έκριναν οι αρμόδιοι, για να διευκολύνουν όσους θέλουν να συνεχίσουν, ντόπιους και επισκέπτες.
Δεν στέκει η δικαιολογία της προστασίας από τους δυνατούς νοτιάδες, διότι ακόμα δεν έχουμε και η πρόβλεψη του καιρού θα μας ενημερώσει αρκετές μέρες πιο μπροστά για την επικείμενη έλευσή τους.
Απλά πρόκειται για μια άστοχη απόφαση.
Πάλι λάθος τα λες δάσκαλε…ακριβώς αφήσαμε όπως τα λές καμπίνες και ντουζ για τούς φανατικούς του μπάνιου.
Μάλλον η μανία αναζήτησης τού κακού….σε παρέσυρε πάλι…χάχα καλά μπάνια .
Σήμερα πράγματι αφαιρέθηκαν πολλές καμπίνες και ντουζ προκειμένου να τα προστατέψουμε από έντονα καιρικά φαινόμενα .Ίσως βιαστήκαμε λίγο ,αλλά θεωρητικά οι 6 καμπινες και τα 7 ντουζ που αφήσαμε και θα παραμεινουν περίπου για ένα μήνα ακόμη επαρκούν για να καλύψουνε τις ανάγκες των λουόμενων αυτής της περιόδου.
Τα μπάνια δεν σταματάνε ποτέ αφού υπάρχουνε και οι χειμερινοί κολυμβητές ,αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα πρέπει να έχουμε καμπίνες και ντουζ στην παραλία και όλο το χειμώνα γιατί αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα του χρόνου το καλοκαίρι να πορευτούμε μόνο με όσες θα μας έχουνε μείνει.
Νίκο ομολογώ ότι έπεσα θύμα λαθεμενης πληροφόρησης. Μου είπαν ότι τα εβγαλαν όλα και φυσικά δεν πήρα βόλτα την παραλία για να το επιβεβαιώσω.Ομολογω το λάθος μου αλλά και σεις αξιοποιήστε το προφίλ που έχει η Κοινότητα στο fb και ενημερώνετε μας για αποφάσεις σας που μας επηρεάζουν
Σήμερα είχε μια « αξιοπρεπή» νοτιά στα Βατερά. Είπα να αγνοήσω τα κύματα και βούτηξα. Να τα δαμάσω. Μάλλον με δάμασαν. Με έδειραν, με κουκούλωσαν, με πήγαν διακόσια μέτρα μακρύτερα από το σημείο που μπήκα και με ανάγκασαν στο τέταρτο επάνω, να βγω. Κατάκοπη από τον αγώνα, περπατώντας, και αφού μάζεψα πέντε πλαστικά μπουκάλια στο δρόμο μου έφθασα στο ντουζ να ξεπλυθώ λίγο. Έμεινα στήλη…άλατος. Μεταφορικά και ουσιαστικά. Πουθενά ντουζ και καμπίνα. Με τα βρεμένα λοιπόν, τα αλάτια και με το τσούξιμο στα μάτια πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Βιάστηκαν.
Και η πλάκα ήταν ότι στην γειτονιά μου τα κύματα ήταν…του χεριού μου.