Τον Κώστα η περιοχή μας -και το χωριό μας- τον γνώρισε αρχικά ως δάσκαλο. Συγχρόνως όμως ξεδίπλωσε δυο “τάλαντα”. Το ένα ήταν το ταμπεραμέντο του ως ζωγράφου και το άλλο ήταν η χωρίς διακρίσεις προσφορά του καλλιτεχνικού του έργου σε εκδηλώσεις και σε φορείς.
Στο διδακτήριο του χωριού μας σώζονταν μέχρι την κατάρρευή του από το σεισμό μια μεγάλη τοιχογραφία του, ως σκηνικό στις γιορτές των σχολείων μας.
Δεν πραγματοποιήθηκε θεατρική παράσταση, από οποιονδήποτε φορέα, στο Πολύκεντρο, που να μην είχε ζωγραφίσει τα σκηνικά ο Κώστας. Και πολλά άλλα.
Τελευταία, έχοντας ως επιπλέον κίνητρο την ανάδειξη της πολυτάλαντης κόρης του, Άννας, ως Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Πολιχνίτου, βάλθηκε να στολίσει τον Πολιχνίτο. Και τα καταφέρνει!!!
Να είναι γερός, να προσφέρει!
