Μια έκπληξη περίμενε τις δασκάλες του σχολείου του χωριού μας!
Τα παιδιά του σχολείου διοργάνωσαν μια μικρή γιορτούλα, πρωί-πρωί, και έστησαν έναν μικρό αλλά περιεκτικό μπουφέ, σε μια αίθουα διδασκαλίας, όπου, μετά την πρωινή συγκέντρωση και προσευχή, κάλεσαν τις δασκάλες τους.
“Σας αγαπάμε πολύ” ήταν το ζουμί των λόγων που είπαν τα παιδικά χείλη και θέλουμε να σας κεράσουμε!
Μετά το πρώτο ξάφνιασμα, όπως μας είπαν, οι δασκάλες ένοιωσαν βαθειά ικανοποίηση. Όχι μόνο για την αυθόρμητη εξωτερίκευση των αισθημάτων των παιδιών. Έτσι κι αλλιώς τα αισθήματα σε μια παιδαγωγική διαδικασία αναπτύσσονται αμφίδρομα και γίνονται με πολλούς τρόπους αντιληπτά.
Η ξεχωριστή ικανοποίηση οφείλεται στο ότι σε μια εποχή όπου η εφηβική αλλά και η παιδική βιαιοπραγία βρίσκεται σε έξαρση, παιδιά που αισθάνονται, οργανώνουν και συμμετέχουν σε εκδήλωση αγάπης απομακρύνονται από σκέψεις και πράξεις βίας.
Μπράβο στα παιδιά και μπραβο στις οικογένειες που μεγαλώνουν και ανατρεφουν τέτοια παιδια!!! Και φυσικά πολλά συγχαρητήρια και στις δασκάλες διότι : “πως να κρυφτείς απ τα παιδια;; έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!!!!” Όπως λέει και το τραγούδι!