ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
Σήμερα συμπληρώνονται σαράντα ημέρες από την αναχώρηση της λατρεμένης μας μητέρας Ολυμπίας Αναγνώστου, ενός ανθρώπου που αγωνίστηκε με όσα μέσα είχε και όπως μπορούσε , μαζί με το λατρεμένο μας μπαμπά Αλέξανδρο να μας δώσουν όχι μόνο τη ζωή αλλά και τα εφόδια, να μας μεταδώσουν την απέραντη αγάπη για τον τόπο μας , για τη Βρίσα μας , να μας κάνουν ανθρώπους «που δεν θα βρωμούσε η γη που θα πατούμε».
Η μητέρα μας έφυγε αθόρυβα , όπως ένα πουλάκι φεύγει από ένα κλαδί να πάει σε ένα άλλο, έτσι κι εκείνη έφυγε από τον παρόντα κόσμο με τις λύπες και τις χαρές για να πάει στο χώρο της όντως ζωής, στην ουράνια Βρίσα, κοντά στον πολυαγαπημένο της Αλέξανδρο και στους άλλους εκλεκτούς φίλους, συγγενείς, συγχωριανούς. Η ίδια ξεκουράστηκε από την ταλαιπωρία που είχε υποστεί τα τελευταία δυο χρόνια με τα κατάγματα, σε μας όμως έμεινε το αίσθημα του κενού, το αίσθημα της ορφάνιας, της αποκοπής από τις ρίζες μας. Όταν έφυγε ο μπαμπάς μας, η ίδια έγινε μπαμπάς και μαμά, άνδρας και γυναίκα και αργότερα παππούς και γιαγιά. Στα εγγόνια της πάντα μιλούσε για τον παππού Αλέξανδρο σαν να ήταν παρών και πάντα τους έδινε ένα δωράκι από τον ίδιο.
Είχε πολύ στενή σχέση με την εκκλησία, αγαπούσε πάρα πολύ την Παναγία μας και τους αγίους ιδιαίτερα την Αγία Μαρίνα και τους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη, που ήταν, όταν ακόμη ζούσαμε στο χωριό, και η αγαπημένη της βόλτα η επίσκεψη στα παρεκκλήσια τους. Ο σεισμός του 2017, της προκάλεσε απέραντο πόνο, την «έβγαλε από τα νερά της» και πάντα επιθυμούσε την επιστροφή στο σπίτι μας, στο σπίτι που γεννήθηκε και έζησε. Όταν επέστρεψε, ήταν πολύ χαρούμενη, ευτυχισμένη, περήφανη γιατί «πρόκανε» , αλλά είχε πάντα και το αγκάθι πότε θα φτιαχτεί ο Άγιος Κωνσταντίνος.
Σήμερα , σαράντα μέρες μετά την κοίμηση της , αφού κατά την πίστη μας ο άνθρωπος δεν πεθαίνει αλλά κοιμάται με την ελπίδα της ανάστασης, της έγερσης, τα λόγια είναι πολύ φτωχά, λίγα για να εκφράσουμε αυτό που πραγματικά αισθανόμαστε. Θα θέλαμε μέσα από την καρδιά μας να εκφράσουμε ένα μεγάλο βαθύ, ζεστό, ανθρώπινο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους, που μας συμπαρασταθήκατε με τον οποιοδήποτε τρόπο στο βαρύτατο πένθος μας, στις τραγικές στιγμές που ζήσαμε, αλλά και για το συνεχές και αμείωτο ενδιαφέρον σας για τη μαμά μας , όσο ακόμη ήταν στην παρούσα ζωή. Η παρουσία σας και οι ευχές –προσευχές σας, ήταν μια ακόμη απόδειξη πόσο πολύ την εκτιμούσατε και την αγαπούσατε γι αυτό που ήταν, ένας άνθρωπος προσφοράς που ομόρφαινε τον κόσμο μας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα.
Τα παιδιά της Τα εγγόνια της
Ειρήνη Α. Αναγνώστου Γιώργος Λινάρδος
Νίκος Α. Αναγνώστου Ολυμπία –Μαρίνα Λινάρδου
Προκόπης Λινάρδος Αλέξανδρος Λινάρδος
Τυχερή αυτή που πρόκανε τυχεροί και εσείς που της δώσατε αυτή την χαρά. Να είσαστε καλά και να την θυμάστε πάντα. Ας είναι «όλοι τους που μας λείπουν» αναπαυμένοι.
Ειρήνη, να είναι αναπαυμένη η μητέρα σου και να έχετε πάντα την ευχή της.