Είδα, χτες νωρίς το απόγευμα, μέσα στη ζέστη, έναν χωριανό μας, που έζησε χρόνια στο εξωτερικό, με σακκούλες σκουπιδιών στα χέρια, να μαζεύει τα σκουπίδια απ’ τα πλαϊνά του δρόμου Βατερά-Βρισά. “Δεν θέλω δημοσιότητα. Εγώ το έκανα για τον εαυτό μου. Γι αυτό πήγα μέσα στη ζέστη, που δεν κυκλοφορεί πολύς κόσμος” μου είπε.
Μου είπε αξιόπιστος συνομιλητής: “Ανεβαίνοντας πριν 2-3 μέρες απ’ τα Βατερά προς το χωριό, πρόφτασα ένα αυτοκίνητο, που κινούνταν μπροστά μου, και είδα να πετιούνται έξω απ’ το παράθυρο δυο άχρηστα αντικείμενα. ” και πρόσθεσε, αφήνοντας υπόνοιες -χωρίς να κατονομάσει:Και δεν ήταν όποιος-όποιος!
Αντιθέσεις χαρακτήρων και νοοτροπίας. Είθε κάποτε η ζυγαριά να γείρει προς “είδα”!
Ακτίνα αισιοδοξίας. Αλλά για τον άλλο ναι, ήταν όποιος και όποιος. Και δυστυχώς δεν είναι ο μόνος. Γιατί αν δεν υπήρχαν πολλοί σαν αυτόν δεν θα χρειαζόταν κάποιοι άλλοι να μαζεύουν τα σκουπίδια τους. Τα σκουπίδια που οι ίδιοι δημιουργούν και τα προσπερνάνε. Διερωτώμαι. Δεν τους ενοχλούν όταν τα βλέπουν; Χαίρομαι μεν, λυπάμαι δε.
πρέπει και εμείς να αλλάξουμε νοοτροπία . πριν από χρόνια εξερχόμενος από τη Μυτιλήνη προς Βρίσα από το προπορευόμενο όχημα στη θέση ¨νταμάρια ΄πέταξαν ένα τσιγάρο . Μέχρι τη Λάρσο στο βενζινάδικο Μαυραγάννη είχαν πετάξει 4 αναμμένα τσιγάρα στο δρόμο. Μπήκαν στο βενζινάδικο και τους ακολούθησα . Μπροστά τους πήρα το 100 έδωσα στοιχεία του αυτοκινήτου , αριθμό κυκλοφορίας , μάρκα . χρώμα ανέφερα το περιστατικό και φυσικά τα δικά μου στοιχεία . ζήτησα να έρθει περιπολικό και το οποίο ήρθε άμεσα . οι επιβαίνοντες του οχήματος , Έλληνες 4 τον αριθμό , αφού άκουσαν την συζήτησή μου με την αστυνομία δεν τόλμησαν να φύγουν . Μετά τις συστάσεις της αστυνομίας πήγαν και επέστρεψαν Λάρσο – Μυτιλήνη 4 φορές με το φόβο τυχόν πυρκαγιάς . τελικά είναι θέμα παιδείας και ευθύνη δική μας να διαφυλάξουμε τον τόπο μας