Κατά καιρούς απ’ τη σελίδα μας παρουσιάζουμε διάφορους επαγγελματίες περασμένων δεκαετιών του χωριού μας, με …προτίμηση στους εμπόρους, των οποίων τα “λογιστικά” βιβλία με τα βερεσέδια βρίσκουμε.
Σήμερα αναφερόμαστε σε έναν ξυλουργό ή -για τα βρισαγωτικά “μαραγκό”, με λατινογενή προέλευση.
Πρόκειται για τον Στόκλη Νικέλλη, και την αφορμή (και τη δυνατότητα) μας έδωσε ο Ανδροκλής, ο οποίος περιμάζεψε απ’ την “προίκα του σεισμού” τα παρακάτω.
Το λογιστικό βιβλίο του Στόκλη είναι συμπληρωμένο με περισσή φροντίδα και τάξη. Σε μια σελίδα καταχωρούνται τα είδη που παραγγέλθηκαν και το κόστος τους και σε δεύτερη σελίδα καταγράφονται οι δόσεις με τις οποίες εξωφλείται.
Τα είδη που έφτιαχναν πριν λίγες δεκαετίες στο χωριό οι μαραγκοί ήταν εκτός απ’ τα απαιτούμενα της οικοδομής (σκεπή, πατώματα και πορτοπαράθυρα) και τα έπιπλα του σπιτιού: τραπέζια κουζίνας και σαλονιού, καναπέδες για τους ίδιους χώρους, μπουφέδες, πάγκους κουζίνας, πιατοθήκες, κρεβάτια, κορνίζες, ακόμα οστεοφυλάκια και (ει)κονοστάσια.
Βέβαια η πληρωμή δεν γίνονταν άμεσα αλλά με (πολλές ή λίγες) δόσεις ή και με εργασία (ζευγάρι) ή προϊόντα (λάδι).
Ο Στόκλης όμως δεν ήταν μόνο καλός τεχνίτης, ήταν μια πιο ολοκληρωμένη προσωπικότητα με …αδυναμίες και …ικανότητες!
Αδυναμία του το ψάρεμα! Και η καλή ψαριά τον ευχαριστούσε περισσότερο από μια καλή ξυλουργική παραγγελία γι αυτό και καμάρωνε!
Ικανότητες πολλές αλλά ξεχωριστή αυτή της αφήγησης! Να διηγείται ιστορίες και καθέκαστα ολοζώντανα και με λεπτομέρειες.
Ένας απλός μα συνάμα σημαντικός άνθρωπος της τοπικής μας κοινωνίας!
Ας είναι αναπαυμένος!
