Ο Γιώργος Ι.Βάσσος, ο οποίος πριν από μερικές μέρες, σε μια κακή στιγμή, είχε ένα τροχαίο λίγο έξω από το χωριό, δεν τα κατάφερε τελικά και έφυγε από τη ζωή. Πλησιάζοντας να κλείσει την ένατη δεκαετία της ζωής του, ζούσε ήρεμα στα Βατερά με το καλαμπούρι του και τις ιστορίες του σε καθημερινή βάση -πρωί και βράδυ- στο καφενείο. Ο μπαρμπα Γιώργης ήταν ο τελευταίος στη ζωή παραδοσιακός μπαχτσαβάνης του χωριού μας. Καλός και χαμογελαστός γείτονας στο πατρικό μου σπίτι.
Ας είναι αναπαυμένος.
Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη στις 11.00 στον άγιο Ευστάθιο στα Βατερά.
Θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυγατέρων του Βαρβάρας και Αφροδίτης, στον αδελφό του και σ’ όλους τους συγγενείς του.
Παλιός φίλος των γονέων μου ο κυρ- Γιώργος και κουμπάρος μας. Στο παλιό καφενείο του γιορτάσαμε τους αρραβώνες μας με την Ρούλα τον Αυγουστο του 1985. Ανθρωπος γελαστός με τα “καλαμπούρια”του και τις ατέλειωτες ιστορίες του, τα βράδια που μαζευόμασταν στο καφενεδάκι του να πιούμε το ούζο μας και να δοκιμάσουμε τα μεζεδάκια που έφτιαχνε η κουμπάρα μας η Ευαγγελία. Πόσο λυπάμαι που έφυγε με αυτόν τον τρόπο. Ο Θεός να τον αναπαύει. Θερμά συλλυπητήρια στις κόρες του Βαρβάρα και Αφροδίτη και στα εγγόνια του
Θα μας λείψει στο καφενείο ο Γιώργος. Η γλυκύτητα, το μειλίχιο ύφος, και το αφηγηματικό ταλέντο του. Καλό σου ταξίδι Γιώργο. Συλλυπητήρια στους δικούς του.
Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του. Θα θυμάμαι πάντα τα καλά του λόγια!
Μέχρι πριν λίγο που σε είδα στο φερετρο κ.Γιωργο η θείε Γιώργο όπως σε φωνάζαμε δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχες πάει στην ουράνια Βρίσα.Ησουν πάντα τόσο γενναίος,τόσο γελαστός, τοσο ζωντανός, έτοιμος πάντα να ξεκινήσεις κάτι νέο, έτοιμος να φυτεψεις μπαχτζαβανικα, να βγάλεις τις μυρωδάτες σαλάτες και τις μοναδικές ντομάτες….Τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων έχουν συνδεθεί με την παρουσία σου.Τι να πρώτο θυμηθώ….. μαζευόμασταν στο καφενείο σού μαζί με τον πατέρα μου, τον κ.Γιωργο Σταυρινο που γελουσε ολόκληρος, την κ.Καλλιοπη, τον κ.Κωστα Κατσιγιάννη και τη Βασιλεία, τα αδέλφια σου, η μία ιστορία διαδεχόταν την άλλη, εμείς οι μικροί μαθαίναμε , ρουφουσαμε αχόρταγα σαν σφουγγάρι ,τρώγαμε τα υπέροχα μεζεδάκια της κ.Ευαγγελιας μαζί και παγωτό.Ο πατέρας μου μες τη χαρά γιατί μας είχε όλους κοντά του….τα παιδιά του, τους φίλους του…..Και που δεν δουλέψατε μαζί…..ελιές, ραντίσματα, πατάτες.καλη ανάπαυση να έχεις κοντά σε όλους….σας θυμόμαστε κάθε μέρα και πιο πολύ
Τα θερμότερα συλλυπητήρια μας στους συγγενείς του κυρίου Γιώργου και μακάρι ο Θεός μας να τον κατατάξει στο δικό του παράδεισο του.