Με το τέλος της φετινής, κουτσής, ελαιοκομικής περιόδου παραθέτουμε το θεατρικό των παιδιών του Νηπιαγωγείου της Βρίσας, που πριν 15 περίπου χρόνια είχαν υλοποιήσει ένα σχετικό πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Το θεατρικό μας κείμενο, γραμμένο από την παιδαγωγική ομάδα του Νηπιαγωγείου Βρίσας
«Ασημοπράσινη θάλασσα γεννά, χρυσοκίτρινο νεράκι ξεπηδά»
Είσοδος με μουσική υπόκρουση και χορό σε δυο ομάδες με επικεφαλής κάθε ομάδας από μια ελιά. Η μια ομάδα θα αναφέρεται στην παλιά εποχή και η άλλη στη σύγχρονη.
Τραγούδι: «Στο νησί της Λέσβου»
(Ελιά 1η)
1.Είμαι η ελιά, η Μυτιληνιά ελιά
Κάθε δυο χρόνια καρπίζω
Και τα κιούπια σας γεμίζω
Είμαι η ελιά η Μυτιληνιά ελιά
2.Στους ελιώνες φυτεμένη
Χρόνια στέκω η παινεμένη
Με ελίτσες φορτωμένη
Σας προσμένω η προκομμένη
Απ’ την ομάδα του «χτες» μπροστά στην ελιά δυο ραβδιστάδες
ραβδιστής
3.Σύρι του ζο γναίκα μ’
Να πάρου του τιμπλί μ’,
Να σφίξου του ζουνάρι μ’
Να κάνου του σταυρό μ’.
4.Να σκαρφαλώσου πα στν ιλιά,
πουλλές ιλιές να ρίξου,
Τσι να τ’ς μαζεύ’εις κάθε μια,
Τα τσβάλια να γιμίσου.
Γονατιστή η μαζώχτρα μαζεύει με το καλάθι.
5.Στου γραγουδ ίβαλα άλας,
Τα κτσιά γινήκαν λιώμα
Τσι άμα τειλιώσ’ς τν ιλιά
Να απλώσου του μισάλ’ στου χώμα.
ο ραβδιστής
6.Πιασ’ του κρυμύδ μουρή Ρηνιώ
Μες του ντρουβά του έχου.
Τσι μες του πνάτς έχ’ τς’ ιλιές
Κουμμάτ μπας τσι χουρτάσου.
Η Ρηνιώ
7.Άμα τελειώσ’ πια του φαΐ
Βάλι τα δυνατά σ’
Για να γεμίσ’ του μπουρδί
Τσι να χαρεί η καρδιά σ’.
Ο 2ος ραβδιστής
8.Τσι σα σφυρίξ’ η μηχανή
τσι ου ήλιους πια βασλέψ’
Καμαρωτά μεσ’ του χουριό
Για του αμπάρ’ γω να τραβώ .
Η Ρηνιώ
9.Τσι άμα του στάμα μαζιφτεί
Τσι τρέξει τσι του λαδέλ’
να μι του φέρεις τ’ φτουχή
να κάνου χαλβαδέλ’
Στο «σήμερα» τέσσερις ραβδιστάδες και δυο μαζώχτρες μπροστά στο αυτοκίνητο
Ο ραβδιστής προς τη μαζώχτρα:
10.Σύρε στο αυτοκίνητο
Φερ’ το ραβδιστικό μου
Πάρε μαζί το κινητό
Και το ραδιόφωνό μου
11.Άπλωσε δίχτυα στην ελιά
Κάτσε να ξαποστάσεις
Να τις μαζεύεις μία –μια
Πρέπει να το ξεχάσεις
Ο δεύτερος ραβδιστής
12.Το φορτηγό σαν φορτωθεί
Άσε τα κοκολόγια
Το ηθικό έχει χαθεί
Λάδια δεν παίρνουν τώρα.
Ο τρίτος ραβδιστής
13.Ένα μπουκάλι με νερό
Ένα κιλό το λάδι
Κι εγώ και πάλι δεν μπορώ
Να κοιμηθώ το βράδυ
Ο τέταρτος ραβδιστής
14.Λιοτρίβι δεν έχει το χωριό
Τρέχουμε πέρα δώθε
Μα όσο μπορώ θα προσπαθώ
Το λάδι είναι απ’ το θεό
Η 1η γυναίκα
15.Μεσ’ το θερμό έχω καφέ
Ή θέλεις φραπεδάκι
Να το χτυπήσω στο λεφτό
Να κάνεις τσιγαράκι.
Η 2η γυναίκα
16.Έχει και κέϊκ μες το μπωλ
Έχει και κόκα κόλα,
Ξέχασα όμως στο χωριό
Να φέρω την πριζόλα.
Ένα παιδί κρατά την πινακίδα και όλοι μαζί απαγγέλλουν
Ασημοπράσινη θάλασσα γεννά,
Χρυσοκίτρινο νεράκι ξεπηδά.
Τραγουδούν όλοι μαζί
18.Τη θάλασσα τη φύτεψαν
Παππούδες και γονείς μας
Με τον ελιώνα έφτιαξαν
Όλη την προκοπή μας
19.Κι αν τώρα το λαδάκι μας
είναι σαν το νεράκι
Εμείς με το μεράκι μας
Θα χτίσουμε κονάκι
Όλοι μαζί
20.Και τώρα που τελειώσαμε
Για φέτος τη δουλειά μας
Γλιτώματα θα κάνουμε
Κι είναι διπλή η χαρά μας
Μαζώχτρα
21.Χαρά που θα ξεκουραστώ
Τη μέση να σηκώσω
Την Κυριακή να στολιστώ
Να βγω να ξελαφρώσω
Ραβδιστής
22.Χαρά που στο κατώνι μας
Τα κιούπια μας γεμίσαν
Και τώρα στο χωράφι μας
Τα όργανα αρχίσαν
Ραβδιστής
23.Γλιτώματα θα κάνουμε
Όλοι για να χαρούμε
Του χρόνου να ‘μαστε γεροί
παιδιά να ευχηθούμε.
Τα παραπάνω συνοδεύονται από τα σχετικά δρώμενα με μουσική, χορούς, αναπαραστάσεις, κεράσματα.
