Η χρονιά που φεύγει είναι η δεύτερη -μετά το 2017- που γράφτηκε ανεξίτηλα με μαύρο χρώμα στην ιστορική διαδρομή του χωριού μας.
Μετα από χρόνια οι επίγονοί μας θα αναφέρονται σε κοινωνικά γεγονότα του χωριού και θα τα προσδιορίζουν χρονικά στο περίπου με τα “πριν το σεισμό” και “μετά το σεισμό”.
Παράλληλα οι αναφορές στην οικονομική ιστορία του χωριού μας θα προσδιορίζονται με τις εκφράσεις “πριν την πυρκαγιά” και “μετά την πυρκαγιά” διότι η πυρκαγιά κατέστρεψε σε μεγάλο βαθμό την οικονομία του χωριού μας. Και το κακό είναι ότι δεν αναζητήθηκαν ευθύνες για την καταστροφή αυτή. Αντίθετα “μπουχτίσαμε” να ακούμε συγχαρητήρια για τις ενέργειες που έγιναν. Και ας πούμε ότι ναι αγωνίστηκαν οι πυροσβέστες, σώθηκαν σπίτια, συγκίνησαν με την αυτοθυσία τους οι εθελοντές. Δεν αναζητήθηκαν όμως ευθύνες για το τι δεν έγινε σωστά.
Η φωτιά ξέσπασε περίπου στις 8.30 το πρωί. Τα ιπτάμενα μέσα ειδοποιήθηκαν στις 10.05. Γιατί αυτή η καθυστέρηση που επέτρεψε στη φωτιά να επεκταθεί; Δυνατός άνεμος δεν φυσούσε τις μέρες της πυρκαγιάς. Πως εξηγείται η τεράστια αναζωπύρωση;
Η χρονιά φεύγει. Οι αρμόδιοι είναι πανευτυχείς και το ενδιαφέρον τους βρίσκεται ήδη στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Η χρονιά φεύγει και τα σημάδια που άφησε στη ζωή του χωριού μας μένουν ανεξίτηλα. Και μεις περιμένουμε τη νέα χρονιά να είναι καλύτερη. Και μπορεί να είναι καλύτερη αν πέρα απ’ το ό,τι επιφυλάσει ο Θεός ή η τύχη για το χωριό μας καταφέρουμε να …ξυπνήσουμε, να δουλέψουμε μεθοδικά και να διεκδικήσουμε δυναμικά.
Εννοείται(;) ενωμένοι!
