Διάφοροι τρόποι καθορισμού του τέλους του καλοκαιριού υπάρχουν με τον καθένα να έχει την επιμέρους αξία του. Ημερολογιακός, αστρονομικός, έλευση κρύου και βροχών, το κλείσιμο παραθεριστικών κατοικιών και καταστημάτων, το άνοιγμα των σχολείων κ.λπ.
Στο χωριό μας το τέλος του καλοκαιριού καθορίζονταν από τρία “Πανηγυράκια”.
Για τους πολλούς που είχαν παιδιά στο σχολείο η γιορτή του Αγίου Ευσταθίου στις 20 Σεπτεμβρίου έδινε το σύνθημα να φορτωθούν τα “συμπράγκαλα” στο γαϊδουράκι για την επιστροφή στο χωριό αφού την επομένη άνοιγαν τα σχολεία.
Του αγίου Φωκά στις 22 Σεπτεμβρίου έβαζε τέλος του καλοκαιριού στους εκεί λιγοστούς παραθεριστές.
Του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, αύριο 26 Σεπτεμβρίου, (του αγίου Γιάννη στα Πλατάνια, για τα καθ’ημάς) ξεσήκωνε και τους αργοπορημένους. Παρέμειναν μονάχα όσοι-ελάχιστοι- είχαν πολλές συκιές για να συγκεντρώσουν και τους τελευταίους καρπούς.
Οι τρεις μικρές αυτές γιορτές των ξωκλησιών στα Βατερά έκλειναν το καλοκαίρι για τους Βρισαγώτες.
Βέβαια και η αρχή του καλοκαιριού από ένα -το μεγάλο- πανηγύρι του Προφήτη Ηλία καθορίζονταν.
Τώρα στη “μετασεισμική” εποχή που ζούμε και για όσους έχουμε προσωρινά ή μόνιμα μετεγκατασταθεί στα Βατερά δεν υπάρχει μετακόμιση από ή προς το χωριό οπότε μπορούμε να φανταζόμαστε (ή μάλλον ονειρευόμαστε) ότι …το καλοκαίρι δεν τελειώνει!!!
Και του χρόνου! Να είμαστε γεροί και να μη βρεθεί κανένας να φωνάξει στο άκουσμα του ονόματός του …”απών”!
