Από τον Άγγελο Συκά του Γεωργίου και της Μαρίας Κανέλλη
«ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ»
Με μεγάλη αγανάκτηση και θυμό διαπιστώνω ότι ενώ γίνονται μεγαλόπνοες μελέτες επί μελετών, συγκεντρώσεις, ομιλίες για το σεισμό και την φωτιά στην περιοχή μας (όπου φυσικά και χρειάζονται), την ίδια στιγμή το μικρό νεκροταφείο του χωριού μας έχει αφεθεί κυριολεκτικά στη μοίρα του και στα θέλω του καθενός.
Θεωρώ αδιανόητο να μην μπορούμε να βρούμε τους δικούς μας ανθρώπους και κανείς να μην έχει την ευθύνη ή έστω την ευθιξία να βοηθήσει κάπως την κατάσταση. Το «κοινότυπο» πλέον ¨ε…και εγώ τι θες να σου κάνω¨ που ακούγεται κάθε φορά από τον κάθε αρμόδιο-μη αρμόδιο και το μπαλάκι ευθυνών από τον έναν στον άλλον δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Άλλα «κασελάκια» βρίσκονται σταθερά στις πρώτες θέσεις… και άλλα «σουλατσάρουν» ανάλογα με τον κάθε επισκέπτη που τα αναζητεί με αποτέλεσμα να χρειάζονται ημέρες αναζήτησης για να βρεις τον άνθρωπό σου.
Αν εμείς οι ίδιοι με τις συμπεριφορές και τις νοοτροπίες μας δεν μπορούμε ούτε αυτά να σεβαστούμε ας μην απορούμε μετά γιατί δεν γίνετε τίποτα.
….. και πάλι θα πω ότι , στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ σε αυτό το κακόμοιρο χωριό μας, έχουν μαζευτεί πολλά και ουσιώδη προβλήματα που δεν ξέρει κανείς από που να αρχίσει. Είναι άδικο νομίζω να κατηγορούμε τους άμεσα υπεύθυνους οι οποίοι μάζεψαν πολλά στις πλάτες τους.