Έφυγε,πρόωρα, από τη ζωή και κηδεύτηκε σήμερα στον Πολιχνίτο η Παναγιώτα Σαντή.
Η Παναγιώτα ήταν φιλόλογος καθηγήτρια και υπηρέτησε ως καθηγήτρια και ως διευθύντρια πολλά χρόνια το Γυμνάσιο Πολιχνίτου. Εξαιρετική φιλόλογος και στιβαρή διευθύντρια με αξιοπρέπεια, καλή καρδιά και πηγαίο χαμόγελο διηύθυνε με επιτυχία το σχολείο της. Στην πιο ώριμη φάση της θητείας της, τότε που θα απογειώνονταν η προσφορά της στα παιδιά και στο σχολείο, το τραγικό οικογενειακό της πρόβλημα την ανάγκασε να εγκαταλείψει το σχολείο της καρδιάς της.
Το πρώτο χτύπημα στην υγεία της το ξεπέρασε με δύναμη και αξιοπρέπεια. Στο δεύτερο, πριν λίγες μέρες, δεν άντεξε. Έφυγε για να συναντήσει εκεί, στο μακρινό ταξίδι, δικούς της ανθρώπους και προπαντός τον λατρεμένο Δημήτρη της. Εκεί θα συναντήσει και αρκετούς εκπαιδευτικούς που έφυγαν πριν απ’ αυτήν. Κι η πρώτη “αγκαλιά” θα γίνει με τον δικό μας Βασίλη. Μέσα στα μάτια της ψυχής αναπαρασταίνεται η συνάντηση τα γέλια, τα καλωσορίσματα και οι γεμάτες λαχτάρα ερωτήσεις “έλα μουρή λέγει, τί γίνιτι έφτου κάτου;”
Πόσο πιο λαφρύς και υποφερτός γίνεται ο αποχωρισμός αν καταφέρεις να γεμίσεις το τεράστιο κενό που αφήνει καθένας που φεύγει με ουτοπίες όπως τα παραπάνω!!!
Ουτοπίες Στρατή μου; Δεν έχει σημασία. Κλάψαμε πολύ όταν διαβάσαμε αυτά που έγραψες. Όλοι μας, όσοι γνωρίσαμε την Παναγιώτα και τον Βασίλη αυτά σκεφτόμαστε, αυτά θέλουμε να πιστεύουμε. Και αν ήταν έτσι να είσαι σίγουρος ότι πολλοί από εμάς δεν θα βλέπαμε την ώρα να πάμε να τους συναντήσουμε. Μας λείπει χρόνια ο Βασίλης και θα μας λείψει και η γλυκειά μας Παναγιώτα. Κουράγιο Κώστα μου κουράγιο Μαρίνα μου.
Καλό παράδεισο. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της.
συνηθίζεται να λέμε ¨καλό παράδεισο ¨λες και υπάρχει και ο κακός παράδεισος . Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει και ο Θεός να δίνει δύναμη στους οικείους της . Βαρύ το χτύπημα αλλά ο χρόνος είναι γιατρός . Ας είναι αναπαυμένη
Αγαπημενη μου συμμαθήτριά να έχεις καλό παράδεισο
Συλλυπητήρια και από μενα ήταν καθηγήτρια μου
Καλό παράδεισο στην εξαίρετη φιλόλογο και καθηγήτρια μου συλλυπητήρια στους οικείους της Αργυρέλλης Παναγιωτης
Αχ, η πρώτη μου φιλόλογος στο Γυμνάσιο.Τι δεν έμαθα κοντά της….με έκανε να αγαπήσω τη γλώσσα μας, κοντά της μυήθηκα στην ανάλυση των λογοτεχνικών κειμένων, στην ασύγκριτη ομορφιά των ομηρικών επών.Αυστηρη, αλλά δίκαιη, μετρημένη στα λόγια και τους βαθμούς, αλλά πάντα κυρία της τάξης και του εαυτού της.Θυμαμαι με πόση περηφάνεια με κοίταξε, όταν συναντηθήκαμε τυχαία στην ορκωμοσία του τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ.Εισαι η διάδοχος μας μου είχε πει και βουρκωσαμε και οι δυο ενθυμουμενες τα παλιά αλλά πάντα νέα στη μνήμη μας…Θα προσεύχομαι να βρει την αναπαυση και το μόνο σίγουρο είναι πως μαζί με τον κ.Βασιλη και την κ.Αφρουλα θα ξομπλιαζουν τους πάντες….θερμά συλλυπητήρια και κουράγιο στον αντάξιο σύντροφό της ζωής της , τον κ.Κωστα, που πάντα μιλούσε για αυτήν με τα ωραιότερα λόγια και με σεβασμό και στην αγαπημένη τους Μαρίνα.ειναι δύσκολες οι ώρες και μόνο με την προσευχή απαλυνει κάπως ο πόνος…
Αν μπορούσα να πω κάτι στην αγαπημένη μας καθηγήτρια είναι να δώσει μια αγκαλιά στους αείμνηστους Βασίλη Γεωργακη και Αφρουλα Αδαλη. Όλοι τους αγαπημένοι μας όλοι τους λείπουν πολύ σε όλους μας. Καλή ανάπαυση στην αιωνιότητα.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια. Ήταν η αγαπημένη μου δασκάλα θα πω.. Τα θερμά μου συλλυπητήρια και στα παιδιά της
Μόνο καλά λόγια…μόνο καλές αναμνήσεις…χαιρετίσματα ας δώσει σε όλους τους αγαπημένους…Αιωνία η μνήμη ..!!
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους δικούς της καλό παράδεισο Καλή ανάπαυση αγαπημένη μας καθηγήτρια