Απόσπασμα από το βιβλίο “του έρωτα και της σκιάς” της Ιζαμπέλ Αλιέντε του 1984 (έκδοση Ωκεανίδα) Αναφέρεται στην Αργεντινή του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
” … Κατά τη γνώμη της έπρεπε να φταίνε τα εμβόλια για τις παιδικές αρρώστιες ή τα έμμηνα που της είχαν έρθει. Η ίδια αντιστεκόταν πάντα, όταν η Υγειονομική Υπηρεσία πήγαινε από σπίτι σε σπίτι τσακώνοντας τα πιτσιρίκια που κρύβονταν ανάμεσα στις πρασινάδες του κήπου και κάτω απ’ τα κρεβάτια. Και μόλο που αυτά κλοτσούσαν και αυτή ορκιζόταν πως είχαν κιόλας μπολιαστεί, κατάφερναν και τα έβαζαν κάτω και τα μπόλιαζαν ανελέητα. Η Δίγνα ήταν βέβαιη πως αυτά τα υγρά μαζεύονταν στο αίμα, προκαλώντας αλλοιώσεις στον οργανισμό”
Σήμερα γνωρίζουμε ότι “αυτά τα υγρά” (τα παιδικά εμβόλια) έχουν σώσει τη ζωή σε εκατομμύρια παιδιά. Δεν μας απασχολούν πια αυτά. Τα έχουμε όλοι αποδεχτεί. Μας απασχολούν τα εμβόλια νέας τεχνολογίας. Σε λίγα χρόνια θα τα έχουν αποδεχτεί όλοι και οι επιγενέστεροι θα γελάνε μαζί μας! Ας το συνειδητοποιήσουμε: Η Επιστήμη σώζει ζωές!
