Χτες γιόρταζε το εκκλησάκι του αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη στη μικρή παράκαμψη του δρόμου προς τον άγιο Φωκά. Τον άγιο αυτό είχαν επιλέξει ως προστάτη τους οι “καμιναρέοι” των Βατερών (αυτοί που είχαν τα λεγόμενα καμίνια και έφτιαχναν τούβλα και κεραμίδια) και τον τιμούσαν ιδιαίτερα. Μια συνήθεια, πού έστω και απλοποιημένη, διατηρείται μέχρι σήμερα. Έτσι και χτες οι σύγχρονοι απόγονοί τους τίμησαν τον προστάτη τους με κόλυβα και άρτους. Να είναι γεροί όλοι και όσοι εξακολουθούν να ασκούν το επάγγελμα να έχουν καλές δουλιές.
Αύριο είναι του αγίου Αντωνίου. Στο χωριό έχουμε και Αντώνηδες και Αντωνίες. Θα μου επιτραπεί να μνημονεύσω τον θαλασσινό γερόλυκο Αντώνη Φωτεινό, τον αειθαλή “καπετάνιο” που ζύμωσε το σώμα του με την αλμύρα της θάλασσας! Μεθαύριο του αγίου Αθανασίου. Μέρα γιορτής κι αυτή για αρκετούς αλλά και θλίψης για το παλληκάρι που έφυγε πριν δυο σχεδόν χρόνια τόσο άδικα!
Ας είναι γεροί όλοι όσοι γιορτάζουν και καλότυχοι!
