Αλήθεια ποιος χωριανός (και όχι μόνο) δεν έχει κάποια φωτογραφία από το πανηγύρι του αγίου Γεωργίου ή κάποιες θύμισες που έχουν μείνει ανεξίτηλες.
Απλά πράγματα που γέμιζαν τις παιδικές ψυχές μας: Ανέβασμα στην κούνια για λίγη ώρα (για να πάρουν σειρά και οι άλλοι) με τους ήχους της αυτοσχέδιας χορωδίας των κοριτσιών του “Χριστός Ανέστη” να συνοδεύουν το πήγαινε-έλα της κούνιας.
Ένα “τλαπ” φτιαγμένο -από εξειδικευμένα μαστοράκια- από φρέσκα βλαστάρια ροδαφνίδας για την εκτόξευση βλημάτων, μικρών κομματιών ξύλου από τον βλαστό αυτό.
Μια τσαμπούρνα, φτιαγμένη από μεστό κοτσάνι αγριοβρώμης, ένα αυτοσχέδιο παιδικό μουσικό όργανο της εξοχής.
Και τι καμάρι για το κεντητό πευκέλι που σκέπαζε και στόλιζε το σαμάρι του τετράποδου, αν η θεία τύχη κατάφερνε να σου εξασφαλίσει για να γλιτώσεις τον ποδαρόδρομο.
Και ύστερα ήρθαν τα άλογα, οι ιππείς, το οργανωμένο πανηγύρι. Το πιο ζωντανό και όμορφο πανηγύρι τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια.
Με τις θύμισες αυτές ευχόμαστε τα “χρόνια πολλά” στους πολυπληθείς Γιώργηδες και Γεωργίες που γιορτάζουν σήμερα, με την ευχή του χρόνου με υγεία να κάνουμε και πάλι ένα όμορφο και ζεστό πανηγύρι.
