Στη μνήμη της Μαρίας Τσιτσάνου (Γκουγκούλαινα τη λέγαμε)
Ο ελαιώνας και μόλις που διακρίνεται «του νταμελ’ μας». Εκεί που μια βροχερή παραμονή πρωτοχρονιάς μας διασκέδασες όλο τον ταϊφά παίζοντας τουμπερλέκι με ένα γκαζοντενεκέ. Τώρα και εσύ ένα συννεφάκι που μας κοιτάς από ψηλά. Καλό σου ταξίδι.