Οι “εραστές του Πλάτανου”, οι ηρωικοί μόνιμοι κάτοικοι του κατεστραμμένου χωριού μας
στόλισαν την μικρή πλατεία του χωριού μας. Φτωχικά, με ένα κλαδί πεύκου και λιγοστά στολίδια. Φτωχικό στολίδι με πλούσια μηνύματα!
Ναι, η Βρίσα ζει! Ναι, όσοι μένουμε εδώ δεν θα πάψουμε να ανασαίνουμε μαζί της. Ναι, μπορεί το χωριό να είναι και πάλι γεμάτο μπάζα, η ψυχή και ο νους μας όμως είναι γεμάτα από μνήμες, αναμνήσεις αλλά και προσδοκίες! Προσδοκίες ότι θα ξανακάνουμε γιορτινά Χριστούγεννα στην ανακαινισμένη Εκκλησία του χωριού μας και θα πιούμε τον καφέ μας στα καφενεία του Πλάτανου. Θα ξανακουστούν σ’ αυτήν την πλατεία τα γλυκόηχα κάλαντα απ’ τα χείλη των παιδιών του χωριού μας. Θα ανταλλάξουμε ευχές σ’ αυτόν τον κοινό “αφαλό” όλων των χωριανών μας. Στην αδιαφορία των αρμόδιων για το ξαναχτίσιμο του χωριού μας θα αντιτάξουμε την υπομονή και την αγάπη μας γι’ αυτόν τον τόπο.
Κι όσοι τυχόν δεν προλάβουμε να δούμε τη γιορτή του ξαναζωντανέματος του χωριού μας, ευχή και προτροπή αφήνουμε από τώρα στους τυχερούς: με αγάπη και μόνιασμα εδώ σ’ αυτή τη μικρή πλατεία τα ανάβετε το νοητό καντήλι της συνέχειας και τη λαμπάδα της χαράς, της ξεγνοιασιάς των λίγων ημερών μα και το κεράκι της καθημερινής βιοπάλης στους τυχερούς της καθημερινής ζήσης στον ευλογημένο αυτό τόπο.
Πολύ συγκινητικό το δημοσίευμα σου Στρατή.
Εύχομαι στούς ξεχασμένους χωριανούς μου Υπομονή, Κουράγιο και ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.