Οι εύζωνοι, ως τμήμα του ελληνικού στρατού, είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου ξεχώριζαν (και ξεχωρίζουν) για τη λεβεντιά τους!
Δυο βρισαγώτες ευζώνους έχουμε υπόψη μας, τον ένα σε καιρό πολέμου και τον άλλο σε καιρό ειρήνης. Ας τους καμαρώσουμε για μια ακόμα φορά και ας είναι αναπαυμένοι όπου βρίσκονται.
Α. Ανδροκλής Αν. Τσέλεκας, στην πρώτη γραμμή του μετώπου στα αλβανικά βουνά, ήρωας κατά την άποψη του αδελφού του Κώστα, που κι αυτός βρίσκονταν στο μέτωπο αλλά όχι μέσα στη δίνη της φωτιάς.
Β. Δημήτρης Ιωαν. Βογιατζής, που πρόσφατα τον αποχαιρετήσαμε, στην ανακτορική φρουρά της ΑΣΔΥΣ.
Ένας ακόμη εύζωνας που δυστυχώς δεν είναι κοντά μας υπήρξε και ο Θεόδωρος Εμμανουήλ Κούσκος
Ευχαριστώ για την ενημέρωση. θα ήθελα αν είχατε κάποια φωτογραφία του είτε με τη στολή του εύζωνα είτε κάποια άλλη σε νέα ηλικία να μου τη στέλνατε για δημοσίευση.