Το οικοτροφείο αριστούχων της Μητρόπολης Μυτιλήνης και η Βρίσα.

Η Μητρόπολη Μυτιλήνης επί αρχιερατείας του Μητροπολίτη Ιακώβου Β΄ Κλεομβρότου ανέπτυξε τεράστιο φιλανθρωπικό έργο. Ελάχιστα από τα φιλανθρωπικά ιδρύματα που ιδρύθηκαν τότε λειτουργούν σήμερα. Στην περιοχή μας είχε ιδρυθεί το Γηροκομείο στο Δαμάνδρι αλλά και οικοκυρική σχολή στον Πολιχνίτο.

Ένα από τα δημιουργήματα του μακαριστού Μητροπολίτη ήταν και το Οικοτροφείο των αριστούχων γυμνασιοπαίδων το οποίο ιδρύθηκε το 1961 και ύστερα από δυο χρόνια στεγάστηκε στο νέο κτίριο της Μητρόπολης, δίπλα στον Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Αθανασίου. Το οικοτροφείο αυτό φιλοξενούσε 35 περίπου μαθητές των δυο (τότε) γυμνασίων της Μυτιλήνης που έρχονταν από τα χωριά στην πόλη για να φοιτήσουν στα γυμνάσια της.

Να σημειώσουμε ότι τότε τα -όποια υπήρχαν- γυμνάσια της επαρχίας του νησιού ήταν υποστελεχωμένα με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές των χωριών που στόχευαν την εισαγωγή τους σε ανώτατες σχολές να αναγκάζονται να κατέβουν στη Μυτιλήνη -ιδιαίτερα στις τελευταίες τάξεις- για να φοιτήσουν σε “καλά σχολεία” και να κάνουν και φροντιστήρια.

Το οικοτροφείο αυτό έδινε στέγη και τροφή σε αριστούχους μαθητές της παραπάνω κατηγορίας σε εξαιρετικές συνθήκες . Να σημειωθεί ότι εκτός από το οικοτροφείο αυτό λειτουργούσαν σε ισόγεια αίθουσα του ίδιου κτιρίου και συσσίτια για τους λοιπούς μαθητές.

Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του φιλοξενούσε αποκλειστικά αριστούχους μαθητές. Αν κάποιος οικότροφος δεν πετύχαινε άριστα στην προαγωγή του την επόμενη χρονιά αποχωρούσε από το οικοτροφείο. Στο τέλος της δεκαετίας του 60 εκτός από τους αριστούχους γίνονταν δεκτοί και μαθητές με βαθμό μεγαλύτερο του 17 που στόχευαν σε ιερατική σχολή (χωρίς κανένας να τους υποχρεώνει τελικά μετά την αποφοίτηση τους να κρατήσουν την υπόσχεση τους) .

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, τις δεκαετίες του 80 και του 90 (το 1997 το οικοτροφείο διέκοψε τη λειτουργία του) τα επαρχιακά σχολεία είχαν στελεχωθεί και λειτουργούσαν πολύ καλά με αποτέλεσμα να σταματήσει η “αιμορραγία” τους δηλαδή η φυγή των μαθητών των τελευταίων τάξεων στα σχολεία της πόλης. (Στα 32 χρόνια που υπηρέτησα στο Λύκειο Πολιχνίτου, 1978-2010, ελάχιστοι μαθητές, που μετριούνταν με τα δάχτυλα του ενός χεριού, προέβησαν σε τέτοια μετεγγραφή. Αντίθετα δημιουργήθηκε ρεύμα μετεγγραφών μαθητών προς τα τεχνικά Λύκεια της πόλης που άρχισαν να λειτουργούν). Έτσι δεν υπήρχαν αριστούχοι μαθητές διαθέσιμοι και γι αυτό το οικοτροφείο φιλοξενούσε στην πλειονότητα μαθητές από τα τεχνικά Λύκεια και τον ΟΑΕΔ και φυσικά υποψήφιους για την ιεροσύνη.

Στο οικοτροφείο φιλοξενήθηκαν συνολικά στα χρόνια της λειτουργίας του 19 παιδιά από τη Βρίσα. (17 από τα Βασιλικά, 23 από το Λισβόρι, 34 από τον Πολιχνίτο και 2 από τον Σταυρό).

Οι οικότροφοι εξέδιδαν και ένα περιοδικό “ο Πυρσός του Οικοτροφείου”, πρωτοποριακό μαθητικό έντυπο για την εποχή στο οποίο έγραφαν όλοι σχεδόν οι οικότροφοι. Ένα ξεχωριστό κείμενο που δημοσιεύτηκε ήταν το παρακάτω του Στρατή Καρά.

Οι μαθητές από το χωριό όχι μόνο ήταν αριστούχοι αλλά διακρίνονταν στα σχολεία τους σε πολλούς μαθητικούς διαγωνισμούς. Έτσι το 1971 η έκθεση του Νίκου Αναστασίου με θέμα ¨Η Εκκλησία και το Έθνος” αντιπροσώπευσε τη Μητρόπολη μας στον πανελλήνιο διαγωνισμό. Το 1972 σε διαγωνισμό “60χρόνια απ’ την απελευθέρωση της Λέσβου” η έκθεση του Μανώλη Φράγκου βγήκε πρώτη ανάμεσα στους μαθητές των δυο Γυμνασίων Αρρένων και μαζί με τον έπαινο πήρε και χρηματικό βραβείο 1500 δραχμών. Το 1973 ο Νίκος Αναστασίου πήρε το 3ο βραβείο πανελλαδικά για τις τάξεις Γ και Δ Γυμνασίου σε έκθεση με θέμα “Ο κλήρος στον αγώνα για την απελευθέρωση του Έθνους”. Το 1976 ο Στρατής Καρράς πρώτευσε ανάμεσα σε όλους τους μαθητές του νησιού σε έκθεση με θέμα “Η προσφορά του Καποδίστρια στην Ελλάδα”. Το 1977 η έκθεση του ίδιου για την Αποταμίευση πρώτευσε στο σχολείο του. Τέλος το 1969 πρώτευσε στο σχολείο μου και μια δική μου έκθεση για το Ολυμπιακό ιδεώδες.

Το οικοτροφείο πρόσφερε άνετες και σύγχρονες συνθήκες διαμονής, εξαιρετικό φαγητό, ιατροφαρμακευτική φροντίδα, οικονομική ανακούφιση των οικογενειών, πολυήμερες εκδρομές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πολιτιστικές δημιουργίες (θεατρικές παραστάσεις κ.λπ.), ιδανικό περιβάλλον για μελέτη, δυνατότητα άθλησης στα γήπεδα μπάσκετ, βόλεϊ και τένις και πολλά άλλα.

Σημείωση: όλα τα παραπάνω στοιχεία πάρθηκαν από το βιβλίο του Γιώργου Χουτζαίου “Το οικοτροφείο αριστούχων Γυμνασιοπαίδων της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης” -36 χρόνια προσφοράς (1961-1997)