Σημαντικές πληροφορίες που δίνουν ανάγλυφη την εικόνα της οικονομικής (κατά κύριο λόγο) ζωής στο χωριό μας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930 δίνει ο “Μέγας Οδηγός της νήσου Λέσβου 1935-1936-1937) σελίδες του οποίου μας έδωσε ο συλλέκτης παλιών εντύπων που αφορούν το νησί μας Κώστας Χατζηαντωνίου τον οποίο και ευχαριστούμε.
Οι κάτοικοι του χωριού μας ήταν 2003 και ασχολιόταν με την παραγωγή λαδιού, καπνών, δημητριακών, βαλανιδιών, σύκων και σταφυλιών. Το χωριό είχε τακτική συγκοινωνία με τη Μυτιλήνη με το εισιτήριο να ανέρχεται στο ποσό των 75 δραχμών και το λεωφορείο στάθμευε στο καφενείο “Πηγαδάκι” που ήταν και το πρακτορείο του. Έτσι εξηγείται η προτίμηση των ανθρώπων της περιοχής μας προς το συγκεκριμένο κατάστημα όσο λειτουργούσε και μετά τη δημιουργία του ΚΤΕΛ.
Πρόεδρος στο χωριό ήταν ο γιατρός Νικολαΐδης, ο οποίος διαφημίζεται στο έντυπο αυτό με το όνομα του χωριού στη διαφήμιση να είναι “ΒΡΗΣΣΑ” Κοινοτικοί σύμβουλοι οι Ν. Αναγνώστου, Εμ. Μανώλας, Στ. Ευαγγελινός, Θεοχ. Ιατρέλλης, Παν. Μαργαρίτης, Γεωρ. Γεωργέλλης, Ι. Διαμαντής και Η. Κώσσης . Γραμματέας της Νοινότητα ήταν ο Γιάννης Π.Διαμαντής που είχε και το τηλεφωνείο.
Στην Εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής υπηρετούσαν δυο ιερείς ο Δημ. Καρράς και ο Αμβρόσιος Λεβέντης. Στο σχολείο, που είχε 240 μαθητές, διευθυντής ήταν ο Π. Παπάνης και δάσκαλοι ο Γεωρ.Ρεκλός και η Θελξιόπη Χαϊδεμένου.
Στο χωριό υπήρχαν δυο συνεταιρισμοί ένας ελαιουργικός με πρόεδρο τον Νικ. Γκουγκούλιο και ένας γεωργικός (Βρυσηίς) με πρόεδρο τον Γ. Φρύσσα. Λειτουργούσαν και δυο σύλλογοι.Ο κυνηγετικός με πρόεδρο τον Ι. Ε. Διαμαντή και η “Ομόνοια” (σ.σ. ένας τέτοιος ίσως χρειάζεται και σήμερα!) με πρόεδρο τον Π. Καραμάνο.
Στο χωριό υπήρχαν ένα αγγειοπλαστείο, δυο αλευρόμυλοι, δυο αρτοποιεία, δυο αυτοκινητιστές, ένας ελαιομεσίτης, δυο ελαιοτριβεία, δυο γιατροί, ένα ιχθυοπωλείο, δυο καπνοπωλεία, δώδεκα καφενεία, τέσσερις κηπουροί, ένας δημόσιος κήρυκας, εφτά κουρεία, τέσσερα κρεοπωλεία, μια μαμή, τέσσερις μοδίστρες, ένας έμπορος ξυλείας, τρία ξυλουργεία, ένα πανδοχείο, δέκα παντοπωλεία, τέσσερα πεταλωτήρια, τέσσερα ραφεία, δυο σαγματοποιεία, ένα σιδηρουργείο, δέκα τσαγκάρικα, τρία ψιλικατζίδικα, δυο φανοποιεία και ένα φαρμακείο.
Στα Βατερά έμεναν 25 οικογένειες, υπήρχε τελωνοσταθμάρχης και λειτουργούσαν ένα αγγειοπλαστείο, δυο καφενεία, τέσσερα κεραμοποιεία, και ένα πτηνοτροφείο-χοιροτροφείο.
Στις σελίδες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε τα ονόματα των επαγγελματιών και αντίστοιχες πληροφορίες για τον Σταυρό (τότε Βούρκο).
Scan_Doc0040
