Πολλές απορίες δημιουργεί η ενημέρωση από το Σύλλογο της Αθήνας του προηγούμενου άρθρου.
Σχετικά με τα κυπαρίσσια:
Ενώ ζητούσε έγγραφη απάντηση σχετικά με το αν το κόψιμο των κυπαρισσιών ήταν αυθαίρετη ενέργεια του εργολάβου ή του μελετητή και της αρχής που το ενέκρινε ή αν υπήρχε κανονικά έγκριση της κοπής των κυπαρισσιών από τη δασική υπηρεσία με δυο τηλέφωνα λύθηκε (προφορικά) το πρόβλημα με τη φύτευση 75 δέντρων. Μα είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα αν όλα έγιναν νόμιμα ή αν υπήρχαν παρατυπίες.
Τα δεντράκια που θα φυτευθούν -όπου αποφασίσει το τοπικό συμβούλιο- θα είναι μικρά όπως ήταν αυτά που φυτεύτηκαν ή μεγάλα περίπου όσο αυτά που κόπηκαν; Διότι αν φυτευτούν 75 μικρά είναι ζήτημα αν θα επιζήσουν 25-30.
Ποιος θα αναλάβει την περιποίηση τους; Διότι απ’ τη πρώτη παρτίδα που φυτεύτηκε το 2014 τα περισσότερα επέζησαν επειδή τα φρόντισε ο Σύλλογος της Αθήνας ενώ απ’ τη δεύτερη παρτίδα επέζησαν πολύ λιγότερα διότι δεν τα φρόντισαν στον ίδιο βαθμό (ίσως και καθόλου).
Σχετικά με τα πεύκα του δρόμου προς τα Βατερά:
Συνολικά σε όλη τη διαδρομή έχουν τσεκαριστεί γύρω στα 50 για κόψιμο. Το τσεκάρισμα έγινε από τη δασική υπηρεσία ή όχι; Πιστεύουμε να μην έχει γίνει και στην περίπτωση αυτή αυθαιρεσία. Αν το τσεκάρισμα έγινε από τη δασική υπηρεσία πως με δυο τηλέφωνα και χωρίς τη συμμετοχή της πάρθηκε καινούρια απόφαση; Αν υπήρχε μελέτη σχετικά με το κόψιμό τους πως στο γόνατο και από μη ειδικούς άλλαξε η μελέτη; Όλα στο γόνατο;
Αποφασίστηκε να κοπούν όσα ανασηκώνουν το οδόστρωμα με τις ρίζες τους. Ρωτήθηκαν οι ειδικοί και αποφάνθηκαν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος προστασίας του οδοστρώματος; Μήπως μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό; Στην κοπή των κυπαρισσιών το κριτήριο ήταν η μικρή τους απόσταση από το οδόστρωμα. Στην περίπτωση των πεύκων δεν λαμβάνεται αυτό υπόψη;
Μήπως λέμε δυο λόγια για να προχωρήσει το έργο αδιαφορώντας για τις “λεπτομέρειες” σχετικά με το πράσινο;
Σημείωση: Οι παραπάνω απορίες έρχονται αυθόρμητα στη σκέψη. Δεν διεκδικούν το αλάθητο. Και σε καμιά περίπτωση δεν έχουν σκοπό να μειώσουν τις τεράστιες προσπάθειες που καταβάλει ο Σύλλογος της Αθήνας σχετικά με τα προβλήματα του χωριού μας. Μακάρι σαν αυτούς …
