Αύριο τιμάται το γενέθλιο του αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου. Παρότι το εκκλησάκι στο νεκροταφείο του χωριού είναι αφιερωμένο στην αποτομή της κεφαλής του, είθισται και σ’ αυτή τη γιορτή να μνημονεύουμε τους ανθρώπους μας που έχουν φύγει και να ψάλλονται τρισάγια τόσο στο οστεοφυλάκιο όσο και στα μνήματα, άσχετα αν παραβρίσκεται ή όχι κάποιο συγγενικό του ενταφιασμένου πρόσωπο.
Το νεκροταφείο του χωριού, αν ιδωθεί από μια ειδική σκοπιά, αποτελεί και ένα σύνδεσμο των απανταχού χωριανών μιας και όλοι λίγο πολύ, μόνιμοι κάτοικοι ή επισκέπτες, εκεί πάνω έχουμε δικούς μας ανθρώπους εκεί πάνω “συναντάμε” συγγενείς, φίλους, γείτονες, χαρακτηριστικούς τύπους του χωριού που μας γυρίζουν πίσω, μας πλησιάζουν στις κοινές μας ρίζες, μας θυμίζουν τη ζωή στο χωριό και μάλιστα εξιδανικευμένη και απαλλαγμένη από τις δυσκολίες και τις …αμαρτίες της.
