Μέσα από ένα προικοσύμφωνο που συντάχθηκε πριν από 145 χρόνια γίνονται ολοφάνερες οι τεράστιες αλλαγές στην κοινωνική και οικονομική ζωή αλλά και στη νοοτροπία των προγόνων χωριανών μας.
- Απαραίτητο στοιχείο για την αρχή ενός νέου ζευγαριού ήταν η σύνταξη προικοσυμφώνου. Το προικοσύμφωνο συντάσσονταν με τον αρραβώνα των νέων από τους γονείς της νύφης.
- Δυο προτάσεις μια στην αρχή και μια στο τέλος του κειμένου είναι δηλωτικές της νοοτροπίας των ανθρώπων: Στην κόρη τους προικοδοτούν “εξ ων αγαθών κινητών και ακινήτων εδωρήσατο ημίν ο πλουσιόδωρος Κύριος” Στο τέλος καταλήγουν: “Επί πάσι τούτοις η ευλογία του Χριστού και η ευχή των γονέων όπως βιώσωσιν εν ομονοία και αμοιβαία αγάπη και αξιωθώσιν ιδείν τέκνα τέκνων. Αμήν!!!”
- Στα κινητά δεν περιλαμβάνονταν χρήματα αλλά υλικά και σκεύη απαραίτητα για τη ζωή του ζευγαριού. Κάποια απ’ αυτά σήμερα δεν τα συναντάμε σε ένα νέο νοικοκυριό.
- Βρεββατοστρώσια τρία, άπαντα πλήρη.
- Εφαπλώματα δύο – σεντόνια έξ -μαξιλάρες δώδεκα – προσκέφαλα δώδεκα
- Χράμια τρία – μεσάλια τριάντα – ενδυμασίας γυναικείας επτά
- Σεντούκι -σακούλα – δισσάκκι -τροβάδες δύο
- Τεντζερέδες δύο – σαχάνια δύο – Συνί – ταψί
- Δουθήνες πέντε εξ ων αι τρεις παταλέρες
Από τα κτήματα που δόθηκαν γίνονται φανερές οι γεωργικές ασχολίες της εποχής: Από τα εννιά κτήματα που δόθηκαν στο νέο ζευγάρι είτε ολόκληρα είτε τμήματά τους, μονάχα τα δυο είχαν ελιές. Το ένα χαρακτηρίζεται ως “ελαιόπραγμα” και το άλλο ως “ελαιοχωράφιον”. Επομένως η ελιά και το λάδι δεν αποτελούσαν την κύρια απασχόληση και κατά συνέπεια την κύρια πηγή εισοδήματος της οικογένειας. Από τα υπόλοιπα κτήματα ένα χαρακτηρίζεται ως αμπέλι (στην Αλυγαρωτή, όπου σήμερα υπάρχουν μόνο λιοκτήματα), ένα ως συκοχωράφιον (στη περιοχή πέραν του ποταμού ή Πελεκάνου), τέσσερα χωράφια και ένα περιβόλι. Ένα απ’ τα χωράφια ήταν στην περιοχή “Παλιόπυργο” και το περιβόλι στο “Παλαιοχώριον”. Το περιβόλι αυτό ήταν δίπλα στο ποτάμι και γι αυτό χαρακτηρίζεται ως ποτιστικό. Ο δε γαμπρός, που θα διάλεγε ποιο απ’ τα έξι τμήματα του χωραφιού θα έπαιρναν, θα είχε δικαίωμα να περνά μέσα από τα άλλα προς “απολαβήν ύδατος” αλλά και την υποχρέωση να δέχεται να περνάνε οι λοιποί ιδιοκτήτες των άλλων πέντε τμημάτων αν ήταν αναγκαίο για τον ίδιο σκοπό.
Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι κύρια προϊόντα της οικογένειας, εκτός από το λίγο λάδι, ήταν τα δημητριακά που θα καλλιεργούσαν στα χωράφια, τα σταφύλια και το κρασί, τα σύκα και τα λαχανικά που θα καλλιεργούσαν στο ποτιστικό περιβόλι τους. Η αξία αυτού του περιβολιού φαίνεται και απ’ την μεγάλη κατάτμησή του ώστε να έχουν όλοι τη δυνατότητα να καλλιεργούν λαχανικά ποτίζοντας τα.
