Για το Μουσείο

Δυο ερεθίσματα των τελευταίων ημερών με οδήγησαν να δημοσιοποιήσω μια σκέψη μου.

Το ένα ήταν η ερώτησης μιας χωριανής μας αν εξακολουθεί να υπάρχει κάπου το λαογραφικό μουσείο του χωριού επειδή έχει κάποια πράγματα που δεν χρειάζονται τα παιδιά της αλλά η ίδια δεν θέλει να πετάξει. Της απάντηση ότι, απ’ ότι ξέρω, τα εκθέματα του μουσείου -τουλάχιστον αρκετά απ’ αυτά- τα έχουν φυλάξει οι υπεύθυνοι του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού σε ένα κοντέινερ.

Το δεύτερο ήταν το παρακάτω καρτποστάλ που μου έστειλε αναγνώστης της σελίδας μας.

Το παλιό αυτό καρτποστάλ έχει λαογραφικό περιεχόμενο με το ένα τμήμα του να απεικονίζει ένα σοκάκι του γραφικού Μόλυβου και το άλλο παραδοσιακές ασχολίες γυναικών του χωριού μας.

Μήπως θα πρέπει τώρα που άρχισε η ανοικοδόμηση του χωριού να γίνει κάποια πρόβλεψη για να υπάρξει ένας εκθεσιακός χώρος; ένας χώρος που θα μπορέσει να φιλοξενήσει όλα αυτά τα αντικείμενα εμπλουτισμένος τώρα και με πληθώρα φωτογραφιών των δρόμων του χωριού μας πριν το σεισμό αλλά και λίγες ώρες μετά το σεισμό.

Ιδιωτικός χώρος είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί.

Τα ελαιοτριβεία -μιας και δεν γίνεται καμιά σχετική κίνηση- δεν το βλέπω να αξιοποιούνται.

Μένουν λοιπόν τα προς ανέγερση δημοτικά κτίρια (Λέσχη και Αγροτολέσχη). Θα πρέπει να σχεδιαστούν έτσι ώστε να υπάρξει ένας τέτοιος χώρος.

Όπως βλέπουμε από τα σπίτια που έχουν χτιστεί ή χτίζονται τώρα στο χωριό δεν είναι απαραίτητο να έχουν τη μορφή που είχαν πριν γκρεμιστούν. Επομένως και τα δημοτικά κτίρια μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετική μορφή αν αυτό εξυπηρετεί τη χρήση που θέλουμε να αποκτήσουν.

Άσχετα με το αν συμφωνεί κάποιος με τα παραπάνω θεωρώ ότι είναι απολύτως απαραίτητο τα κτίρια αυτά να σχεδιαστούν από δικούς ανθρώπους με βάση το τί θέλουμε ως τοπική κοινωνία και να μην περιμένουμε να σχεδιάσουν άλλοι, άσχετοι με το χωριό.

Ειδικούς επιστήμονες έχουμε. Ας τους αξιοποιήσουμε για το καλύτερο μέλλον του χωριού μας.