Το σπίτι του αείμνηστου Στρατή Παπανικόλα στα Βατερά. Εγκαταλειμμένο εδώ και δεκαετίες.
Σ’ αυτό το σπίτι γίνονταν συναντήσεις των Μυτιληνιών κυνηγών, διακεκριμένων μελών της Μυτιληναϊκής κοινωνίας, στα τέλη κάθε καλοκαιριού. Εδώ καταγράφονταν ευτράπελα περιστατικά που στη συνέχεια κοσμούσαν τις σελίδες του “Τρίβολου”.
Τώρα το στρώμα των πευκοβελόνων που καλύπτει τη στέγη είναι παχύ και πάνω σ’ αυτό το στρώμα πρασινίζει ο αγριοβασιλικός. Αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή η στέγη θα σαπίσει και θα καταρρεύσει.
Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι κληρονόμοι του σπιτιού αυτού ύστερα από το θάνατο και της Ρηνιώς Παπανικόλα. Ίσως -αφού το έχουν εγκαταλείψει- να έχουν την καλή διάθεση να το παραχωρήσουν στην τοπική κοινωνία.
Κοινοποίησα τη φωτο. του μικρού οικίσκου Παπανικόλα-χτίστηκε στη 10ετία του ”30- σε φίλο, ο οποίος παραθέρισε για δέκα ημέρες τον Αύγουστο του 1958 μαζί με παρέα πέντε ατόμων( κορίτσια αγόρια ) και η απάντηση του δικαιολογημένη:
” Άμοιρη το σπιτάκι μας εστοίχειωσεν από τη ομορφιά σου τη θλιμμένη
Στους τοίχους στον καθρέφτη στα εικονίσματα από την ομορφιά σου κάτι μένει..!
[ Πού απευθύνεται δεν μπόρεσα να ρωτήσω. Έκλαιγε. ]