Έχουμε αναφερθεί για τις εξευτελιστικές τιμές του λαδιού -ιδιαίτερα- φέτος.
Μέσα από το βιβλίο “Σελίδες ιστορίας της Κοινότητας Βρίσας”, του οποίου όλες οι πληροφορίες προέρχονται από τα επίσημα πρακτικά του κοινοτικού συμβουλίου, πληροφορούμαστε ότι το 1949 η τιμή του λαδιού ήταν πολύ μεγάλη και σε σχέση με άλλα προϊόντα και σε σχέση με το μεροκάματο. Φυσικά αυτό δεν συνέβαινε μόνο εκείνη τη χρονιά αλλά και τις επόμενες. Έτσι το 1949 πουλήθηκε από την Κοινότητα λάδι από τα “ταγαρέλαια” οξύτητας 10,5 (δέκα και μισό) προς 18.460 δρχ. η οκά με το μεροκάματο να κυμαίνεται γύρω στις 20-25.000 δρχ. Δηλαδή με βάση το μεροκάματο σήμερα (40 €) το λάδι οξύτητας 10,5 έπρεπε να πουλιέται …35 €!!! περίπου αν οι μεταβολές των τιμών γινόταν αναλογικά.
Στρατή καλή χρονιά
Ζητούμενο σε μας είναι η συνέργεια, οι νέες τεχνολογίες και γνώσεις και η επένδυση σε ένα κουρασμένο, διψασμένο και απαξιωμενο ελαιώνα.
Η ελιά έχει μέλλον μόνο με την επένδυση σε αυτήν μέσα από την συνέργεια.
Και μια άλλη πληροφορία.:
Φέτος μήνα Οκτώβριο πουλήθηκε στην Λέσβο ελαιόλαδο 0,5 οξύτητα , στην τιμή των 4 ευρώ το κιλό.
Μιλάμε για λάδι ποσότητας λίγων τόνων , από πέντε παραγωγούς , ελεγμένο μέσα από σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης (όχι βιολογικό λάδι!)