Ο Μιλτιάδης Κόντος είδε το πρόσωπο του πίσω από την προηγούμενη ανάρτησή μας με τον τίτλο “υπερβάλλων ζήλος” και αντέδρασε. Παραθέτουμε αυτούσιο το μήνυμά του:
Υπερβάλλων ανευθυνότητα θα έλεγα εγώ ….. Μετακόμισαν το ναυαγοσώστη από ένα ελεύθερο σημείο της παραλίας για το ευρύ κοινό, για να τον μεταφέρουν σε ένα ενοικιαζόμενο σημείο καταστημάτων, και άφησαν πίσω έναν σκουπιδότοπο ….άφησαν τη τσιμεντένια βάση που είχε μπατάρει, άφησαν επάνω στις βάσεις τις επικίνδυνες εκτεθειμένες αιχμηρές λαμαρίνες, άφησαν τα σπασμένα γυαλιά από τον πίνακα των αναρτήσεων, (τι και αν παίζουν εκεί παιδιά.) Ευθύνεται κάποιος; Ολα αυτά δεν ενδιαφέρουν κανέναν ούτε αποτελούν είδηση . Είδηση ομως είναι, ότι κάποιος ιδιώτης ( με την όποια έννοια της λέξεις ) που καθάρισε όλα αυτά, δεν κατάφερε να αφαιρέσει με τη βαριοπούλα τη χαλασμένη τσιμεντένια βάση που θα έπρεπε οι αρμόδιοι να είχαν αφαιρέσει. Και το ότι τώρα είναι πιο επικίνδυνη από πριν, ε αυτό είναι αστείο….είμαι σίγουρος ότι κανείς δεν εχει δει το πριν.
Σημείωση σελίδας: Παρότι στην προηγούμενη ανάρτησή μας δεν αναφέραμε όνομα πρέπει να ομολογήσω ότι αισθάνομαι εκτεθειμένος επειδή “μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις”. Στο καφενειακό σχόλιο παρουσιάστηκε η μια όψη του νομίσματος που ήταν πολύ στρεβλή για την πραγματικότητα. Ο Μιλτιάδης ενήργησε ως υπεύθυνος πολίτης μακριά απ’ τη νοοτροπία του “ωχ αδερφέ” Σίγουρα η προσπάθειά του να σπάσει το μπετόν με τη βαριοπούλα εμπεριείχε υπερβάλλοντα ζήλο, ο οποίος όμως ήταν απότοκος της αγανάκτησης που δημιούργησε η αδιαφορία των υπευθύνων. “Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη”
