Σε σχόλιό του ο Κώστας Καλαμποκίδης σημειώνει:
… και όμως τα Βατερά μπορούν να γίνουν ένας πανέμορφος οικισμός, αρκεί βέβαια να υπάρξει μια σύγχρονη χωροταξική μελέτη με κριτήρια, κανόνες, δυνατότητες, χρονοδιάγραμμα και πόρους υλοποίησης (το βλέπεις κι από ψηλά)!
Νομίζω ότι κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αλήθεια των λόγων του.
Κανένας όμως ή έστω ελάχιστοι θα είναι αυτοί που πιστεύουν ότι αυτά μπορούν να γίνουν στο ορατό μέλλον.
Ένας απ’ τους λόγους που καθιστούν απαγορευτικό να ονειρευτούμε τα παραπάνω είναι το γεγονός ότι δεν έχουμε ανθρώπους να τρέξουν τις διαδικασίες. Οι αποφάσεις παίρνονται στο δημοτικό ή στο περιφερειακό συμβούλιο (ανάλογα με τις αρμοδιότητες του καθενός οργάνου) και από τότε που καταργήθηκε η αυτοτέλεια της Κοινότητας η ζωή αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε κανένας εκλεγμένος από μας σε αυτά τα όργανα που να στοχεύει στην προώθηση των προβλημάτων του χωριού μας.
Δεν είμαι όμως σίγουρος αν και εμείς ως τοπική κοινωνία με τους εκπροσώπους μας αλλά και ως μεμονωμένα άτομα νοιαζόμαστε γι αυτά. Όχι μονάχα τώρα που ο σεισμός μας έχει “σαλέψει” και αποπροσανατολίσει αλλά και πριν.
Το κακό είναι ότι δεν προσπαθούμε -αφού δεν μπορούμε να προωθήσουμε τα μεγαλεπήβολα- να υλοποιήσουμε απλούστερα πράγματα που θα βελτιώσουν την εικόνα των Βατερών και κατ επέκταση τη ζωή σε αυτά είτε των μόνιμων είτε των περιστασιακών κατοίκων τους (βλέπε δικούς μας και ξένους παραθεριστές). Παραθέτουμε κάποια που κατά τη γνώμη μας πρέπει να προωθηθούν ώστε να υλοποιηθούν σε εύλογο διάστημα, παραλείποντας και άλλα όπως το θέμα της υδροδότησης που μοιάζει με βόμβα έτοιμη να απασφαλιστεί.
- Η βελτίωση του περιφερειακού δρόμου των Βατερών (σε ελάχιστα σημεία του και στο γεφύρι), που αποτελεί τμήμα του εθνικού δρόμου προς το Σταυρό, ώστε να μπορούν να περάσουν μεγάλα φορτηγά και λεωφορεία. Έτσι ώστε να αποσυμφορηθεί ο παραλιακός δρόμος (πχ. από τις μπετονιέρες) και να εξυπηρετούνται καλύτερα οι κάτοικοι με την κυκλική κίνηση των λεωφορείων.
- Ένα από τα μειονεκτήματα των Βατερών είναι η έλλειψη κάθετων, προς τον παραλιακό, δρόμων (και όχι μόνο). Για την καλύτερη αξιοποίηση του υπάρχοντος οδικού δικτύου θα πρέπει όλοι οι δρόμοι ή τα σοκάκια να τσιμεντοστρωθούν.
- Τα Βατερά είναι ένας απρόσωπος οικισμός. Τεράστια έκταση χωρίς ένα κέντρο, μια πλατεία, ένα σημείο αναφοράς. Αυτό θεωρούμε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατο να αλλάξει. Δεν χρειάζεται όμως να είναι και ένας ανώνυμος οικισμός. Ένας οικισμός χωρίς ονόματα δρόμων. Κάποιοι θα πουν “όλα τα ‘χε η Μαριορή μόνο ο φερετζές της λείπει” Πέρα απ’ το ότι η ονομασία των δρόμων δεν είναι ούτε πολυτέλεια ούτε άχρηστη αν τα δύσκολα θέματα δεν τα αντιμετωπίζουμε επειδή δεν μπορούμε και τα απλούστερα επειδή τα σνομπάρουμε τότε όλα καλά. Ας χαιρόμαστε κάθε χρόνο και χειρότερη κατάσταση με εξώφθαλμες περιπτώσεις “αρπαχτής” που επιπλέουν.
Θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής: Για να γίνει πολεοδομική και χωροταξική μελέτη τα περισσότερα οικόπεδα θα ρυμοτομούνται, δηλαδή κάποιο τμήμα τους θα παραχωρηθεί στο δημόσιο ( εισφορά σε γη και χρήμα) και θα ορισθούν οι χρήσεις. Δηλ. σε κάποια οικόπεδα μπορεί να μην χτιζεις κατοικία. Δεν ξέρω πόσο έτοιμοι είναι οι κάτοικοι των Βατερών γιαυτό; Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει!!! Αλλά ίσως τα κηπάρια με λαχανικά να μη βρίσκουν χώρο, οπότε αλλάζει και ο χαρακτήρας του οικισμού. Όσο για το θέμα να σχηματισθεί κέντρο, ο οικισμός έχει γραμική ανάπτυξη παράλληλα με την θάλασσα. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν περισσότερα του ενός κεντρικά σημεία, γεγονός που το έχει βρει από μόνος του ο οικισμός, αλλά συνήθως μεγαλύτερη βαρύτητα δίνεται πχ στην εμπορική του περιοχή, στα δημόσια κτήρια και στην εκκλησία κλπ