Κλείνει την ένατη δεκαετία της ζωής του και σε κάθε εθνική γιορτή δίνει το παρόν για να τιμήσει τους ήρωες του χωριού μας. Κάποιους απ’ αυτούς τους είχε ζήσει, είχε συνυπάρξει μαζί τους.
Τέτοια μέρα δεν βαριέται, δεν πονάνε τα πόδια του, δεν έχει δουλειές, δεν υπάρχει τίποτα που να σταθεί εμπόδιο στη θέλησή του να τιμήσει όλους αυτούς που σκαρφαλωμένοι στην μαρμάρινη πλάκα μας θυμίζουν ότι τους χρωστάμε: τη ζωή μας, την ελευθερία μας, την αξιοπρέπειά μας.
Και τι που οι πολλοί απαξιούν να παραβρεθούν σε τέτοιες εκδηλώσεις χρέους. Εκδηλώσεις στις οποίες αν δεν πήγαιναν τα παιδιά του σχολείου για να “παρασύρουν” και τους γονείς τους ο χώρος θα ήταν άδειος.
Για τον κυρ Παναγιώτη Γεωργέλλη το χρέος της απόδοσης τιμής και μνήμης είναι πάνω απ’ όλα.
Να είσαι γερός να σε βλέπουμε τέτοιες μέρες προσκυνητή εκεί πολλά χρόνια ακόμα!
Κύριε Στρατή ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που κάνατε και εσείς στο πρόσωπο του πατέρα μας και περιγράψατε τόσο όμορφα αυτή του την επιβεβλημένη για εκείνον υποχρέωση το να παραβρίσκεται πάντα εκεί προσφέροντας τον δικό του φόρο τιμής !! Ευχαριστούμε και για την ευχή σας στο τέλος, το ίδιο ευχόμαστε και εμείς και επίσης να καταφέρει να δει τη ζωή ξανά στη ΒΡΙΣΑ μας !!!!!
Συμφωνώ, Μαρία μου, με οτι γράφεις. Ειναι πράγματι αξιόλογος άνθρωπος ο πατέρας σας και αγαπητός μας κουμπάρος. Ευχόμαστε και μεις να ζήσει και να δει ξανά το χωριό μας ζωντανό.
Να είστε πάντα καλά αγαπημένη μας οικογένεια !!!